วันจันทร์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2555

*FL* NC Kihae :Chapter 12 ความหึงบังตา

NC Chapter 12 (Kihae) ความหึงบังตา


ร่างบางที่เริ่มสะอื้น แต่ก็กลั้นกลืนก้อนหนืดลงคอด้วยความเศร้าและแผงความน้อยใจ แต่คนฟังกลับไม่รู้สึกถึงและว่ากลับด้วยความไม่แยแส


“หึ เพื่อนกันเขานอนกันด้วยรึไง หรือกับมันก็เป็นเพื่อนกัน จะไปนอนกับมันด้วยมั้ยห่ะ” ความหึงที่คนหึงไม่รู้ตัวสั่งให้หน้ามืดคิดอะไรที่มันไม่มีเหตุผลสิ้นดี


“ได้! ฉันจะไป ไปยั่วเขา จะไปนอนกับเขา” ร่างบางที่ว่าด้วยน้ำตาที่หยาดลงมาอาบหน้าแล้วหมุนตัวหันจะออกไปนอกห้อง แต่ก็ถูกมือหนากระชากร่างกลับเข้ามาชิดอกแกร่ง


“อยากได้มากใช่มั้ยห่ะ เซ็กซ์น่ะไม่ต้องออกไปหาหรอก เอากับฉันนี่”


“อื้อ!!


ร่างสูงบดจูบอย่างรุนแรงลงปากอิ่มที่เม้มเรียวปากหันหน้าหนีทันทีแต่คิบอมก็ใช้มือหน้าคว้าที่คางเรียวแล้วออกแรงบีบเพื่อริมฝีปากอ้าออกรับลิ้นร้อนของตนที่ส่งเข้าไปความเก็บความหวาน แต่รสชาติหวานที่หวังไว้กลับป็นรสชาติเลือดที่ไม่รู้ว่าเป็นของใคร


มือบางกำแน่นยกขึ้นทุบไปที่ไหล่หนา เมื่อการบดจูบที่รุนแรงนั้นกระชากเอาลมหายใจตนเองเสียสิ้น ร่างสูงผละออกมาได้ครู่ก็เข้าซุกไซร้ที่ซอกคอขาวขบเม้มอย่างรุนแรงจนขึ้นสีแดงช้ำไปทั่ว ในขณะที่เรียวปากบางอ้ากว้างเพื่อกอบโกยเอาอากาศเข้าปอด


“อ้ะ หยุดนะ อื้อ..คิบอม ฮึก” แขนบางยกขึ้นดันใบหน้าคมออกแต่เรี่ยวแรงที่มีก็ราวกับถูกดึงหายไปหมดจึงไม่ได้ทำให้ร่างหนาที่กำลังเคลิ้มกับซอกคอตนเองผละออกได้เลยซักนิดเดียว


คิบอมกระชากเสื้อคอกว้างสีเบจตัวนั้นออกพร้อมกับเสื้อนอกสีเข้มของดงเฮออกในคราวเดียว แล้วผลักร่างบางลงบนเตียงนุ่ม


“อ้าาา” ไม่รอช้า คิบอมเข้ากดจูบดูดดันยอดอกสีสดที่เย้ายวนตั้งแต่ช่วงเย็นที่เขาเผลิเห็นผ่านเสื้อคอกว้างที่เพิ่งถอดไป มืออีกข้างยกขึ้นบีบเค้นอย่างรุนแรงจนสีที่สดอยู่แล้วเปลี่ยนไปราวกับช้ำ


“ฮึก คิ..ฮือ คิบอม อ้ะ อ้าาาา” ดงเฮที่อยากจะหยุดเซ็กซ์ที่เจ็บปวดเช่นนี้เหลือเกิน แต่เจ็บ เขาเจ็บที่ใจมากกว่า อยากจะเอื้อนเอ่ยน้ำเสียงเพื่อบอกให้หยุดแต่ร่างกายกลับยิ่งไม่ฟังเมื่อร่างหนาถอดอาภรณ์ส่วนล่างของตนออกอย่างรวดเร็วแล้วเข้าครอบครองส่วนที่แข็งขืนจากการโลมเล้าอย่างทันที


“อ้าาาา ฮึก..อื้อ”  ริมฝีปากร้อนเข้าครอบครองด้วยความหยาบโลนรุนแรงไม่สนใจมองใบหน้าร่างบางที่เปียกชึ้นไปด้วยหยดน้ำใสเลยซักนิด ริมฝีปากหนาขยับขึ้นลงขบเม้มตรงส่วนปลายจนร่างบางต้องยกเอวลอยขึ้น อย่างเสียวซ่าน มือบางขยำผ้าปูที่นอนจนตึง เสียงหวานครางกระเซ่าอยู่ไม่นานก็ร้องหวานดังเมื่อถึงปลายทาง


คิบอมผละออกมาถอดเสื้อผ้าตนเองจนหมดแล้วรีบกลับไปทาบทับร่างที่ไร้เรียวแรงแต่ก็ยังพยายามพลิกกายหนี คิบอมที่เหมือนคนหน้ามืดตามัว ความหึงหวงเข้าบังตาคิดเพียงแต่ว่าไม่อยากให้ดงเฮไปอยู่ในอ้อมกอดของใครก็ยิ่งรุนแรงขึ้น มือหนาคว้าเรียวขาบางที่ขยับหนีเข้ามาชิดตนเอง ยกขึ้นตั้งชันและแยกออกกว้างจนเห็นช่องทางอ่อนนุ่มที่ตนเองเคยเข้าไปสัมผัสมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว


“อื้ออออออ” ฟันคมขาวกัดลงบนเรียวปากบางที่เม้มเน่นกลั้นเสียงที่น่าอายไม่ให้ออกมาแต่ก็ทนไม่ไหวลงคิบอมก้มลงดูดดุนช่องทางของตนเอง ขาเรียวพยายามหุบเข้าหากันแต่ก็ติดร่างหนาของคิบอมที่แทรกกายเข้าไปชิมรสชาติหวานนั้น เสียงลิ้นร้อนที่กำลังลิ้มชิมรสดังซวบซาบออกมาจนคนฟังได้ยินยิ่งร้อน


“อ้าา พอ..ฮึก ได้แล้ว อื้อ” ไม่แม้จะฟังคำใด คิบอมลุกขึ้นนั่งชันเข่าระหว่างเรียวขาขาวขยับแท่งร้อนของตนเองสองสามครั้งแล้วจ่อไปที่ช่องทางขมิบร้อนรออยู่ตรงหน้า ยกเรียวขาขึ้นวางบนแขนตนโดยไม่สนใจดงเฮเลยซักนิด


“อย่านะ คิบอม อ้ะ อ้าาาา” ไร้การเตรียมพร้อมใดใดแท่งร้อนกดรวดเดียวเข้าไปภายในจนมิด ช่องทางสีหวานฉีกขาดจนเลือดสีแดงไหลประลงบนผืนผ้าปูที่นอนสีเข้ม


“อ่า..” เสียงเข้มครางออกมาอย่างพอใจ แต่ยังไม่ขยับร่างกาย เพราะตอนนี้ดงเฮบีบรัดเขาแน่นมากจนขยับแทบจะไม่ได้


“ฮือ ฮึก..เจ็บ” ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บ น้ำตาเริ่มไหลอีกครั้งหลังจากที่แห้งเหือดไปบ้างจากอารมณ์แห่งความต้องการ แต่ความเจ็บที่เกิดขึ้นก็เริ่มหายไปเมื่อ แท่งร้อนเริ่มขยับกายเข้าออกจากช้าๆเพราะแรงบีบรัดก็พลันขยับเร็วขึ้น


“หึ เจ็บงั้นเหรอ ทำเป็นครั้งแรกไปได้ อึก.. หรือว่าเจ้านั่นมันเก่งกว่าฉันห่ะ”


“อ้ะ.. ไม่ใช่ อ้า..นะ” ร่างบางที่สั่นไหวไปตามแรงที่ถูกกระแทกพูดอย่างไม่เป็นจังหวะ


“อึก..ใช่ไม่ใช่เดี๋ยวฉันช่วยพิสูจน์ให้เองคืนนี้..ทั้งคืน”


“อึกมะ ไม่ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ้า แฮ่กๆๆ” เสียงหวานร้องตามจังหวะการเข้าออกของคิบอมที่เร็วจนหายใจตามไม่เป็นจังหวะ เสียงเนื้อกระทบกันดังคลอกับเสียงครางหวานยิ่งที่ให้คนร่างหนาพอใจและเพลิดเพลิน มือบางคว้ายึดที่แขนแกร่งเมื่อแรงกระแทกทำเอาร่างกายไหวตาม


คิบอมเปลี่ยนท่าทางด้วยการจับร่างบางพลิกให้นอนตะแคงโดยที่ส่วนนั้นยังคงไม่ได้ถอดถอนออกมา จับขาเรียวพาดไปที่ไหล่แกร่งของตนแล้วแทรกกายเข้าให้ลึกขึ้น จนดงเฮรู้สึกจุกแน่นไปหมด หนำซ้ำยังเคลื่อนกายเข้าออกด้วยความเร็วที่ไม่ลดลงเลย


“อ่ะ อ้า ฮึก อ้า อ้าๆๆ” เรียวปากบางเอื้อนเอ่ยแต่เสียงครางหวานเป็นคำตอบว่าการสอดแทรกลึกถึงใจ


“คะ คิบอม..อื้อ เร็ว อีก..ตรง..นั้น อ้าา อ้าาาา” ร่างสูงยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อดงเฮร้องขอ คิบอมที่จับร่างบางให้กลับมาสู่ท่าเบสิค ก็เคลื่อนกายเข้าออกเร็วขึ้นและจงใจกดลงตรงจุดนั้นทุกครั้งจนร่างบางยิ่งบีบรัดเขาแน่นขึ้น ริมฝีปากก้มลงกดจูบที่เรียวปากบางอย่างไม่รุนแรงเท่าตอนแรกมือหนาก็ไม่วายบีบคลึงอยู่ที่ยอดอก


“อืม..ดงเฮ” เสียงเข้มว่าออกมาอย่างเคลิบเคลิ้มพอใจกับร่างตรงหน้าจริงๆ


“อ่ะฉะ ฉัน อื้อ..” ร่างบางใกล้ถึงปลายทางก็ยิ่งบีบรัดแท่งร้อนของคิบอมแน่นเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าใกล้แล้ว ร่างสูงจึงเร่งจังหวะให้ทัน แม้จะยังอยากเพลิดเพลินกับร่างบางอีกแต่คิดแล้วคืนนี้คงยาวนาน ก็ใส่จังหวะเร่ง


“อ้าาาา” ร่างทั้งสองกระตุกเกร็ง แท่งเนื้อร้อนฉีดพ่นธารน้ำขาวเข้าภายในร่างบางจนร่างบางที่ฉีดพ่นอยู่ด้านนอกรู้สึกร้อนวาบที่ช่องทางภายในของตนเอง ของตนเองจนบางส่วนไหลเปื้อนออกด้านนอกเป็นสีแดงจางจากเลือดที่เกิดจากการฉีกขาดของช่องทางสีสดของดงเฮและน้ำรักของคิบอม
.


“ฮึก ฮึก ฮือ...” หยาดน้ำตาไหลออกมาอีกครั้งไหลประแก้มใสที่ขึ้นสี โกรธเหลือเกิน โกรธที่ตนเองไม่สามารถต้านความร้อนแรงจากอีกฝ่ายได้เลย เพียงแค่เขาโอบกอด ไม่ว่าจะด้วยความอ่อนโยนหรือความรุนแรงเช่นนี้ก็ไม่สามารถห้ามใจไม่ให้หวั่นไหวไปตามคิบอมได้ เรียวปากเม้มแน่นแม้ว่าปากบางจะแตกเพราะแรงกดจูบของร่างหนาแต่ว่าตอนนี้ อยากจะเก็บก้อนความเสียใจลงไปจนไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเพียงเล็กน้อยแค่นั้น


เสียงร้องสะอื้นนั้นทำเอาคนที่ถอดส่วนที่เคยแข็งขืนออกจากร่างบาง และกำลังรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตนรุนแรงไปนั้นกลับมีน้ำโหขึ้นมาอีกรอบ เมื่อคิดไปว่า ที่ร่างบางร้องไห้เพราะเสียใจว่าต้องมีอะไรกับตนมากกว่าการได้มีความสัมพันธ์กับชายอื่น


“ร้องทำไมห่ะ เสียใจนักรึไงที่นอนกับฉัน หรือว่าครั้งเดียวมันน้อยไป อยากได้อีกใช่มั้ย ได้เลย”


“ม่ะ ฮึก.. ไม่น่ะ คิบอม...ฮือ ไม่เอานะ” ร่างบางร้องขอแต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผล ร่างสูงก้มตัวราบลงทับแล้วเริ่มซุกไซร้ซอกคอหอมที่มีร่องรอยที่เริ่มเป็นสีม่วงจากครั้งแรกประปรายอยู่ เซ็กซ์ที่ไร้หัวใจ มีแต่ความรุนแรง ดงเฮทำได้เพียงหลับตาลง แล้วปล่อยให้หยาดน้ำตาหยดลงหมอนจนกว่าสิ่งเลวร้ายนี้จะจบลง



TBC.

_.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._.Flip Love._.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._

กลับไปหน้าบทความ (แล้วเม้นให้ไรเตอร์ด้วยน้าาาา >/////<)