*FL* NC Chapter 36 เธอที่น่ารัก

*FL* NC Chapter 36 เธอที่น่ารัก 

..

“อื้อ...คะคิบอม...”

เสียงหวานครางแผ่วอยู่ในห้องนอนกว้างบนคอนโดของเชฟหนุ่ม ที่ตอนนี้กำลังซุกไซ้จมูกโด่งลงไปสูดดมกลิ่นหอมของคนรัก

หลังจากที่มาถึงมือหนาก็ไม่ปล่อยให้คนรักได้ทำอะไรรวบเข้ามากอดให้หายคิดถึง หลังจากที่เครียดและงานยุ่งมาทั้งสองฝ่ายจนไม่ได้เอาเปรียบคนรักมาช่วงหนึ่ง

“อึก...ดะเดี๋ยว” เสียงหวานร้องท้วงได้เพียงคำ ริมฝีปากหนาที่ผละออกนิดเพื่อขยับให้ได้องศาที่แนบชิดกว่าเดิมก็ก้มลงบดเบียดอีกครั้ง ความร้อนในร่างกายเริ่มจะเพิ่มมากขึ้นทีละนิด

ฟึ่บ

กระดุมเม็ดเล็กถูกปลดจนหมดไม่เหลือจากผู้ชายมือไว เสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปิดเผยผิวนุ่มลื่นมือให้ได้เข้าไปพิสูจน์ มือกร้านจากการผ่านฝึกงานหน้าเตามาแล้วมากมายลากไล้จากท้องน้อยที่หดเกร็งตามมืออย่างช้าๆ

“อาห์...คิบอม”

การกระทำที่ช้าลงของคนรักทำให้ดงเฮสงสัยไม่น้อย ในเมื่อปกติแล้ว ร่างสูงมักจะร้อนแรงจนเขาแทบจะต้านทานไม่ไหว ความละมุนที่มีมากกว่าครั้งไหนๆทำให้ความเขินอายเข้ามาในทีละนิด

“ทะทำไม...อือออ....” ความเสียวซ่านจากการลูบไล้ของมือหนาราวกับสำรวจทุกพื้นที่นั้นเรียกเสียงหวานและสีผิวขาวให้ค่อยๆกลายเป็นสีชมพูได้ทีละนิด ริมฝีปากร้อนค่อยกดจูบเบาๆไล้ขึ้นมาหาแผ่นอก เม็ดทับทิมสีสดประดับชันขึ้นด้วยแรงอารมณ์ที่ถูกสร้างขึ้น

“อื้ออออ....อึก...คิบอม...อีก...” ปากร้อนครอบลงดูดดุนจุดสีเข้ม แล้วใช้ลิ้นหยาบกวาดสลับเม้มด้วยริมฝีปากจนดงเฮต้องแอ่นแผ่นอกขึ้นเมื่อต้องการให้คนรักเพิ่มแรงมากขึ้น ดวงตาหวานปิดแน่นยิ่งขึ้นเมื่อปากร้อนย้ายมาที่เม็ดบัวอีกข้างแล้วใช้ฟันคมขบกัด

“อื้อ!...คิบอม” แต่แล้วเสียงหวานก็ร้องขึ้นอีกครั้งเมื่อมือหนาอีกข้างหนึ่งค่อยลากไล้ลงยังส่วนล่างที่ไร้อาภรณ์ใดๆแล้ว ปลายนิ้วหนากำรอบแก่นกายเล็กที่ตื่นตัวแล้วลูบไล้ที่ขึ้นลง จนเรียวขาบางแยกออกห่างอย่างไม่รู้ตัวเปิดทางให้มือหนาได้ไปยังจุดที่ล่างกว่า ช่องทางที่ปิดสนิทถูกนิ้วหนาลูบไล้ผ่านไปมาเหมือนเป็นการขออนุญาต แล้วก็ไม่รอช้าที่จะกดแทรกผ่านเข้าไปเป็นการเปิดทาง

“อืออ อ อ...อ...” เสียงหวานครางสั่นเมื่อรู้สึกว่าสะโพกของตัวเองสั่นระริกราวกับไม่เคยผ่านการมีเซ็กซ์มาก่อน มือบางที่เกาะอยู่ตรงไหล่กว้าง ค่อยเปลี่ยนเป็นเป็นฝ่ายลูบไปตามแผ่นอกกว้าง ลากไปตรงแผ่นหน้าท้องแกร่งเป็นลอนแสดงถึงความแข็งแรง

กลีบสีชมพูสดเม้มแน่นกลั้นความเขินอาย ค่อยๆสอดมือเรียวของตนเองเข้าไปสัมผัสกับความแข็งแกร่งภายในกางเกงของคิบอม

“อือออ...ดงเฮ” คิบอมแทบจะคำรามในคอเมื่อมือนิ่มสัมผัสกับความเป็นชายของตนไม่พอยังลากไล้ดึงขึ้นลงให้ยิ่งทนไม่ไหว

“อืมมม...” ริมฝีปากก้มลงบดจูบหวานให้รางวัลคนน่ารักที่ยอมกล้าเป็นฝ่ายเข้าหาเขา แต่แล้วเชฟหนุ่มก็ต้องแปลกใจขึ้นมาอีกครั้งเมื่อดงเฮผลักให้ตนเองเป็นฝ่ายนอนหงายลงไปแล้ว ร่างบางที่ยังมีเสื้อเชิ้ตติดกายก็เข้าแทรกระหว่างท่อนขาใหญ่

“! อาห์.....ดงเฮ....อืมม...” เสียงทุ้มคางให้อย่างพอ ใจเมื่อเรียวปากเล็กก้มลงครอบครองแท่งร้อน กลีบปากเล็กรวบอมจากปลายยอดลงมายังโคนล่าง แม้จะไม่สามารถเอาเข้าไปจนหมดได้ แต่มือเล็กก็ช่วยกันสลับไปมา แม้ว่าคิบอมอยากจะให้ดงเฮหยุดทำแล้วแทรกกายเข้าไปในร่างกายของคนรักมากแค่ไหนเพราะตอนนี้เขาปวดหนึบที่แท่งร้อนแทบทนไม่ไหว แต่ก็ต้องกักเก็บโอกาสนี้ไว้ให้เต็มที่

“ดงเฮ อาาา....” มือหนาวางลงบนกลุ่มบนนุ่มแล้วเลื่อนมาที่แก้มนิ่มเพื่อเป็นการบอกให้คนรักเงยหน้าขึ้นมา แต่ก็เหมือนว่าใบหน้าหวานนั้นจะไม่ยอมทำตาม ร่างบอบบางที่มีเสื้อเชิ้ตคลุมปิดเพียงบางส่วนยิ่งทำห้ดูเซ็กซี่มากยิ่งขึ้นเมื่อเขาเห็นว่า ปลายเสื้อเชิ้ตที่ปิดดอยู่ตรงแท่งร้อนเล็กเริ่มเปียก

“อื้อ...ดงเฮ...พอเถอะ...อึก...ฉันจะ....ทนไม่ไหวแล้ว...” เสียงทุ้มบอกด้วยน้ำเสียงเจืออารมณ์เกินเก็บไว้ แต่ดงเฮก็ไม่ยอมหยุด คิบอมกัดฟันแน่นด้วยความกระสันเกินทน มือหนาจับเอาร่างบางที่ยังไม่ยอมหยุดมือและปากให้ขึ้นมานั่งบนตักเขา

“........”

“......หึ...เขินอยู่หรอกเหรอเนี่ย”

เมื่อจับให้คนรักมานั่งหันหน้าเข้าหากัน คิบอมก็รู้แล้วว่าทำไมดงเฮถึงไม่ยอมอหยุดมือ เพราะตอนนี้ใบหน้าหวานเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ และแววตาที่หลุบหลบก็ยิ่งบอกได้ชัดเจนว่า...เขิน

“ทั้งที่เขินขนาดนี้...แล้วทำไมวันนี้ถึงกล้า....ทำ....ให้ฉันล่ะ...ที่รัก”

เสียงทุ้มเจือแรงอารมณ์พูดกระซิบข้างหูเล็กที่เจ้าของก้มหน้าหนีด้วยความเขินอาย และยิ่งเขินอายมากขึ้น เมื่อคนรักถามขึ้นแบบนั้น

“....ก็...วันนี้...อือ..คิบอม...น่ารัก”

“........”

“ฉัน...ก็เลย...อึก...อยากเอาใจบ้าง”

เสียงหวานบอกกระท่อนกระแท่น เมื่อริมฝีปากและมือหนาไม่หยุดนิ่งคอยบดจูบสร้างรอยรักตามซอกคอขาวและมือหนาที่ทำหน้าที่ได้ดี กดสอดเข้าภายในเตรียมพร้อมตอบแทนความน่ารักของคนรัก

“จุ้บ...ก็นายเล่นน่ารักแบบนี้”

ฟึ่บ

“ฉันก็ยิ่งรักน่ะสิ”

“! อ้าาาาา....”

มือหนาจับเอาร่างบางวางลงบนพื้นเตียงโดยไม่ปล่อยให้คนรักได้รู้ตัว แก่นกายหนาก็กดแทรกเข้าไปทันที

“อ่าห์.....”

เสียงทุ้มร้องครางในลำคอด้วยความพอใจ แม้ว่าจะเข้าไปได้เพียงครึ่งเดียว เพราะไม่อยากให้คนรักเจ็บ ดงเฮจิกปลายนิ้วลงไปบนไล่หนาด้วยความเสียงซ่านที่วิ่งพล่านในท้องน้อย ปากบางเม้มแน่นถูกริมฝีปากหนาประกบจูบราวกับปลอบและเอาใจ

ริมฝีปากร้อนป้อนความหวานและความเสียวซ่านให้กลีบปากสีสดที่อ้ารับลิ้นสากให้ยอมเข้าไปกวาดชิมรสภายใน ลิ้วเรียวเกี่ยวกระหวัดสอดพันกันจนเกิดเสียงสลับกับเสียงหายใจ

สะโพกหนาค่อยๆดันแท่งร้อนของตนเองเข้าไปจนสุดอย่างช้าโดยไม่ผละริมฝีปากออกจากกัน มือเล็กทั้งสองข้างของดงเฮวาดขึ้นโอบคอคนรักที่เริ่มเคลื่อนแก่นกายเข้าออกช่องทางด้านล่างของตนเองเร็วขึ้นทีละนิด

“อือ...อึก...อืมมม...” เมื่อคิบอมยอมผล่อยให้กลีบปากสีสดเป็นอิสระ เสียงหวานดังก็ขึ้นอยู่ไม่ห่างจากริมใบหู ช่วยทำให้เร้าอารมณ์ร่างสูงได้ไม่น้อย ปากหนาไล่ขบเม้มติ่งหูเล็กลงมาซอกคอหอมที่มีรอยสีกลีบดอกไม้จางๆประปราย และเพิ่มขึ้นอีก

ความเป็นชายที่กดแทรกเข้าไปในช่องทางที่บีบรัดรัว ไม่ได้เร็วระรัวเช่นปกติ ที่เชฟหนุ่มชอบกระแทกสะโพกเข้าออกแรงจนไปร่างบางไหวสะท้านไม่เว้นให้ได้กหายใจ แต่คราวนี้กลับเหมือนว่าคิบอมกำลังค่อยซึมซับและจมดิ่งลงไปกับความหอมละมุนในตัวของดงเฮ

“ดงเฮ.....อ่าห์”

“อึก....คิบอม...ตะตรง อื้อ...ตรงนั้น....อ้าาา...” มือเล็กจิกแรงขึ้นพร้อมกับเสียงหวานที่ร้องบอก ปลายแก่นกายก็เหมือนรู้ กดเข้าไปที่จุดกระสันให้คนในอ้อมกอดยิ่งครางหวานหู

คิบอมปลดแขนที่กอดคอเขาทั้งสองข้างของดงเฮออกเพื่อชันตัวขึ้นโดยที่ยังไม่หยุดไหวสะโพก มือหนาเปลี่ยนมาจับขาเรียวทั้งสองข้างให้ชันขึ้นเพื่อที่ตนเองจะได้สอดเข้าไปลกยิ่งขึ้น

“อื้อ...อือ...คิบอม..อื้อออออ.” ร่างสูงที่จับขาเขียวให้ชันขึ้นกลับโน้มตัวลงมาขบเม้มที่ยอดอกสีสวยสะโพกเล็กลอยขึ้นตามท่าทางที่เกิดขึ้นทำให้แก่นกายร้อนสอดเข้าลึก จนดงเฮร้องเสียงหลง

เสียงหอบหายใจเริ่มดังถี่ขึ้นทีละนิด มือหนาที่กอบกุมแก่นกายเล็กให้คนรักก็สัมผัสได้ว่าใกล้จะถึงปลายทางเต็มที่แล้ว แล้วยิ่งช่องทางด้านล่างที่บีบรัดเขากระตุกตอดถี่ยิ่งทำให้เขาก็ยิ่งใก้ลจะถึงปลายทางไม่ต่างกัน

“คิบอม...ระเร็วอีก...อ้าาาาๆๆๆ”

ปึ่กๆๆ

เสียงสะโพกสอดกระแทกรัวดังขึ้นทันที เมื่อคนรักแสนน่ารักขอมา มีหรือคิมคิบอมจะไม่จัดให้ แก่นกายร้อนสอดเข้าและดึงออกอย่างรวดเร็ว กดย้ำลงไปตรงจุดที่กดโดนครั้งใดช่องทางด้านล่างก็จะบีบรัดแน่นทันที มือหนาก็ขยับแก่นกายเล็กให้ไปถึงปลายทางพร้อมกัน

“อึก...อื้อๆๆๆๆ คะคิบอม...อึก....”

เม็ดเหงื่อผุดพรายตามไรผม ใบหน้าคมที่แสนมีเสน่ห์เต็มไปด้วยอารมณ์ ดวงตาคมมองสบลงกับใบหน้าหวานที่กำลังใกล้จะถึงปลายทางก็ยิ่งอยากจะให้แก่นกายตนเองสอดลึกเข้าไปมากขึ้นเร็วยิ่งขึ้น

“อ้าๆๆๆๆ...อื้อๆๆๆๆๆ” เสียงหวานร้องระรัวสั่นตามแรงกระแทก ปลายนิ้วเรียวจิกผ้าปูที่นอนผืนนุ่มแน่นด้วยความเสียวที่ตีวนอยู่ภายในใกล้จะปลดปล่อย

“!!!อ้าาาาาาา....”

แก่นกายเล็กในมือหนาปลดปล่อยออกมาพร้อมกับเสียงหวานที่ร้องคราง

“อึก...ดงเฮ....” ฟันคมกัดแน่นเมื่อแท่งร้อนเล็กปลดปล่อยออกมาในขณะที่องทางบีบรัดแน่นจนแก่นกายร้อนขยับเพียงสองสามครั้งก็กระตุกฉีดพ่นน้ำรักเข้าไปภายใน

“อาาาาาาห์....”

เสียงหอบหายใจดังขึ้นสลับจังหวะกันบ่งบอกถึงความเหนื่อยอ่อนจากเซ็กซ์ที่ทำให้ดื่มด่ำกว่าครั้งไหนๆ

สองสายตามองสบกัน ดวงตาคมมองสบกันนัยน์ตาใสที่ฉ่ำน้ำ มือหนายกขึ้นเกลี่ยใบหน้าหวานที่มีเหงื่อไหลซึม แล้วรอยยิ้มที่แสนมีเสน่ห์ก็ค่อยๆแย้มขึ้น

จุ้บ

“ฉันรักนาย...”

ตามไปอ่านต่อค่าาา ^^

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=755193&chapter=41

Nc Kyumin นุ่มนิ่มที่รัก Special

NC Special Trip with น้องนุ่มนิ่ม

คำบอกรักไม่น่ารักเท่ากลีบปากเล็กๆที่ยื่นมากดจูบที่ริมฝีปากหนา ความหยุ่นนิ่มที่เพียงครู่เดียวก็ผละออก เพราะแทบจะนับครั้งได้กับการเป็นฝ่ายจูบคนรักก่อนเนี่ย ตาหวานที่น้ำตาเริ่มแห้งไปแล้วช้อนมองคนรัก

“ฮึก...รัก..อย่า..อึก...อย่ารักคนอื่น...ฮือ...นะฮะ”

กลีบปากสีชมพูเป็นฝ่ายยื่นไปจูบอีกครั้ง แต่คราวนี้กลับไม่ผละไปเหมือนครั้งแรก กลีบปากนุ่มนิ่มกลับบดลงเบาๆแล้วขบเม้มริมฝีปากร้อนที่ยังนิ่งอยู่อย่างตามใจ ทั้งที่หัวใจดวงตัวกำลังพองตัวอย่างมีความสุขทีละน้อย

ไม่เพียงเท่านั้น ร่างนิ่มที่เนื้อตัวตอนนี้ดูเหมือนจะนิ่มไปกว่าเดิมจากแรงแอลกอฮอล์กลับค่อยๆขยับขึ้นไปนั่งบนตักหนาให้ใกล้มากขึ้น แถมด้วยมือเล็กสองข้างยกขึ้นคล้องคอหนาพร้อมสอดปลายนิ้วเข้าไปที่กลุ่มผมดำ

“อือ...” แม้ว่าริมฝีปากสีสวยจะเป็นฝ่ายเริ่มต้น แต่ก็เริ่มอยู่แค่ภายนอก ลิ้นร้อนที่อดรนทนไม่ไหวก็เป็นฝ่ายสอดเข้าไปลิ้มชิมรสหวานนุ่มที่แสนจะติดใจนั้น

คยูฮยอนผละออกมาให้ซองมินได้หายใจ แต่เพียงครู่เดียว ริมฝีปากสีชมพูก็ยื่นมากดจูบแสนน่ารักซ้ำอีกครั้ง

จุ้บ จุ้บ จุ้บ

“พี่...ฮึก...ไม่โกรธ..อึก นะฮะ...นะฮะ...”

เมื่อคนที่ยังเมาๆอยู่รู้ว่าการอ้อนด้วยริมฝีปากและการกอดได้ผล ก็ทำซ้ำให้ตัวเองแน่ใจ ว่าจะไม่เห็นคนตัวใหญ่เสียงดังใส่อีก

“อือออ...” ริมฝีปากร้อนฉกลงบดจูบคนตัวนิ่มอีกครั้งให้หายหมั่นเขี้ยวกับความน่ารักที่เพิ่มการอ้อนเข้ามาเต็มสตรีม

ร่างเล็กนิ่มที่เบียดเข้าแนบทุกส่วนให้ติดชิดกับกายแกร่งของเขา เสียงหัวใจที่เต้มแรงของทั้งสองคนไม่สามารถแยกออกได้ว่าเป็นของใคร

ความนุ่มนิ่มที่ส่งตรงถึงที่ มีหรือที่จะปฏิเสธได้ มือหนาค่อยๆสอดเข้าไปด้านในเสื้อตัวนิ่มก็สัมผัสเข้ากับเนื้อนุ่มอุ่นที่จับเพียงนิดก็อยากจะขยำให้แรงขึ้น

“ฮึก...พะพี่คยู....อืมมมม”

กลีบปากที่ยังไม่ผละออกมาเป็นจังหวะเพื่อปรับองศาให้ได้แนบสนิทชิดขึ้นและเป็นการเปิดจังหวะให้ซองมินได้หอบอากาศหายใจ ปลดลป่อยเสียงครางหวานออกมาเมื่อ มือหนาเริ่มไล้ขึ้นสูไปยังจุดสีสวย ปลายนิ้วแม่มือบดสะกิดเพียงนิดก็เปลี่ยนจากความนุ่มนิ่มเป็นแข็งสู้จนต้องลงแรงเพิ่มเพื่อบดเค้น เรียกเสียงครางที่ลอดออกมาได้ง่ายๆ

“อึก อื้อออ...” เมื่อรู้สึกว่าร่างกายกำลังโดนรุกราน ร่างนุ่มนิ่มก็ยิ่งเบียดเข้าหาที่พึ่งพิง ความนุ่มละมุนที่มาพร้อมกับกลิ่นน้ำนมหอมๆอย่างเป็นธรรมชาติของซองมินที่วันนี้เจอกลิ่นไวน์ เหมือนกับเป็นการสร้างรสสัมผัสใหม่ให้คยูฮยอนค้นหาเพิ่ม

“พี่คยูฮะ...อือ...ถะถอดเสื้อ...นะฮะ” คนน่ารักที่จะขี้อายพูดเบาๆแสนเบาด้วยแก้มแดงๆกับดวงตาที่หวานฉ่ำจากความมึนเมาและรอยคราบน้ำตาอ้อนบอกเบาๆพลางจับปลายเสื้อตัวหนาของคยูฮยอนไว้

ฟึ่บ

คนหลงเมีย รักเมียมีหรือจะให้ขอซ้ำสองทำตามอย่างว่าง่าย แล้วก็ได้รางวัลเป็นร่างนุ่มนิ่มผิวขาวน้ำนมที่สอดแขนเข้ามากอดแน่น เนื้อนวลที่แนบสนิทเข้ามาไร้อาภรณ์ใดๆขวางกั้น ไม่รู้ว่าคนตัวนิ่มเหวี่ยงเสื้อตัวเองออกไปตอนไหน

“อึก...พี่คยู...กะกอดผมนะฮะ..ฮึก...นะฮะ...”

.....คยูฮยอนล่ะอยากจะระเบิดตัวเองเป็นป๊อปคอร์น

ให้ตายเหอะ!!! แค่นี้ก็ทั้งรักทั้งหลงจะตายอยู่แล้ว เจอน้องนุ่มนิ่มของเขาอ้อนมาแบบนี้...

“ฮึ่ย!...แล้วอย่าหาว่าพี่ไม่เบามือกับเรานะ”

ฟุ่บ

ร่างแกร่งที่ปล่อยให้คนน่ารักนั่งบนตักออดอ้อนบดบียดจนแก่นกลายลำตัวร้อนแทบไหม้มานาน จัดการดันร่างนิ่มที่ดูเหมือนจะนิ่มขึ้นเมื่อเจอแอลกอฮอล์ลงพื้นเตียงกว้าง

“อื้ออออ...”

ริมฝีปากร้อนก้มลงบดแทรกหาความหวานอีกครั้ง ลิ้นร้อนสอดเข้าความหวาน มีความนิ่มหยุ่นของลิ้นเล็กที่เกี่ยวพัดรัดกันจนแทบเป็นเนื้อเดียว

มือหนาลูบไล้ ฟอนเฟ้นสัมผัสที่ว่าเมื่อไหร่ก็ติดใจเสมอ หุ่นที่อวบอัดเต็มไม้เต็มมือ สะโพกผายที่รับกับเอวที่คอดกว่าอยู่เล็กน้อย เนื้อก้นนิ่มที่เขาขยำอย่างไม่ต้องกลัวว่าเจ้าของจะว่า เพราะแค่ลงแรงเพียงนิดเสียงหวานก็ครางรับทันที

ลิ้นหนาที่ผละออกจากความนุ่มชื้นมาหาจุดสีสดที่ไม่ได้นุ่มนิ่มเหมือนจุดอื่น แต่ยิ่งแข็งขึ้นเมื่อลิ้นร้อนฉกลงดูดดุนรับรส กับมือหนาที่ยังบีบเค้นเนื้ออกแน่น

“อื้อออ พะพี่คยู~”

เจ้าของชื่อที่เริ่มอดทนกับความนิ่มต่อไปไม่ไหว ยังคงเดินหน้าต่อไป ใบหน้าคมที่แวะสร้างรอยสีกลีบกุหลาบให้กระจายไปทั่วเนื้อตัวสีน้ำนม ไล่ลงมาจนถึงแก่นเล็กสีสวยที่ตอนนี้บ่งบอกว่ามีอารมณ์ไม่ต่างกัน

มือหนาค่อยลูบทีละนิด เรียกเสียงหวานเจือความอ้อนให้เพิ่มแรงตามคำขอ

“อึก...อื้อออ...อืม...”

เรียวขาขาวพยายามยกชิดเข้าหากันด้วยความเสียวซ่าน เมื่อเรียวลิ้นร้อนไล้เลียจากแก่นเล็กกลางลำตัวลงไปยังช่องทางสีหวานที่ตอนนี้ร้อนและแกร่งแน่น

“! อื้อออออ”

ปลายลิ้นร้อนเกร็งแข็งสอดเข้าเบิกทางให้ขยายออกเตรียมตัวรับสิ่งที่ใหญ่โตสลับกับปลายนิ้วหนาที่สอดเข้าลึกจนสะโพกอวบยกขึ้นด้วยความเสียงซ่าน ท่วงท่าที่ทำให้คยูฮยอนหมดความอดทนลงในที่สุด

“อึก...ซองมินพี่ทนไม่ไหวแล้ว”

“อืออ..พี่คยู...เข้ามา..อึก...ซิฮะ...”

ติ้ง....เสียงเครื่องทำความร้อนถึงขีดสูงสุด

“!!! อ้าาาาา...พี่คยู...อึก”

มือหนาสองข้างจับข้อเท้าเล็กยกขึ้นสูงแล้วแทรกแท่งร้อนของตนเข้ายังช่องทางที่เตรียมพร้อมแล้วรวดเดียว ร่างสูงสั่นเล็กน้อยด้วยความอดทนที่มีไม่อาจทนได้อีกต่อไป

“อึก...ซองมิน...”

ทั้งท่าทางที่แสนจะเย้ายวนเซ็กซี่ไม่เหลือคราบคนน่ารักขี้อายเลยซักนิด กับคำพูดที่ไม่แม้แต่จะคิดว่าจะได้ยินจากคนรักแสนน่าเอ็นดูคนนี้ คยูฮยอนก็ไม่คิดสิ่งอื่นใดแล้ว

ความอุ่นร้อนและแรงบีบรัดเป็นสิ่งที่คยูฮยอนกำลังรู้สึกได้ตอนนี้ แท่งร้อนที่พองตึงจนเจ็บถูกช่องทางเล็กแคบรัดแน่นจนแทบขยับไม่ได้

“อ่าห์...”

“อือ...อืออ...อึก...อ้ะ อ้าๆๆๆ”

การเคลื่อนไหวที่ช้าในคราแรกแต่กลับค่อยเพิ่มความเร็วทีละนิดตามแรงรัดที่คลายออก มือหนาปล่อยข้อเท้าเล็กที่ลอยค้างแล้วก้มลงยันตัวเองกับพื้นเตียงแทนเพื่อที่จะได้ไหวสะโพกแกร่งได้สะดวก

ฟึ่บ ฟึ่บๆ

“อ้ะๆๆ...อื้อ..อื้อ...อ้ะ”

เสียงไหวสะโพกกระแทกดังขึ้นเป็นจังหวะรับกับเสียงครางหวานจากคนน่ารักที่ยกแขนขึ้นคล้องคนหนาไว้ ใบหน้าคมที่ก้มลงบดจูบให้คนน่ารัก ที่แค่เขาเห็นสีหน้าแสนหวานนั้นกำลังดื่มด่ำกับรสรักที่เขามอบให้ก็ยิ่งอยากจะสอดใส่เข้าไปแรงๆให้ได้เห็นสีหน้าที่เข้าใกล้ปลายทางทีละนิด

“อึก...พะพี่คยู..อ้าๆ...”

“หืม...อ่าห์...ว่าไง...”

“ผะผม...ฮื้อ...อื้อๆตะตรงนั้น...” ซองมินที่เหมือนจะบอกอะไรออกมาแต่ไม่ทันจะได้บอก แท่งร้อนที่ส่งแรงกระแทกเข้ามาไม่หยุดก็กระแทกโดนจุดที่ทำให้เสียงหวานร้องบอกขึ้นมา มุมปากหนายกยิ้มพอใจ แล้วใส่แรงส่งสะโพกเข้ากดย้ำๆให้เสียงหวานครางตอบ

“อ้ะๆอ้าา...ฮื้ออ..อ้าาา...ผมจะ...อื้อ..จะ”

“จะเสร็จแล้วเหรอ” ฝ่ามือหนาที่กำลังเพลิดเพลินกับเนื้อนุ่ม ทั้งเนินอกเล็ก และแก้มก้นนุ่มๆเปลี่ยนกลับมาจับสะโพกผายมั่นแล้วส่งแรงกระแทกถี่ให้ถึงปลายทางพร้อมกับคนรัก

“อื้อๆๆ...อื้อออออออ”

“อึก...อ่าห์...อื้ออออ”

แรงกระแทกที่ส่งเข้ามาเน้นๆเพียงสองครั้ง แก่นกายเล็กก็ฉีดพ่นน้ำนมสีขาวออกมาเลอะหน้าท้องนุ่ม สะโพกแกร่งที่ยังไม่หยุดแรงส่งกระแทกต่ออีกเพียงไม่นานก็ปลดปล่อยน้ำข้นๆสีขุ่นเข้าเต็มช่องทางเล็กที่ซองมินรู้สึกอุ่นวูบในท้อง

เสียงหอบเบาๆดังขึ้นแทบที่เสียงครางหวานๆ เรียกให้คยูฮยอนที่ถอดแก่นกายออกมาแล้วทอดกายนอนเคียงข้างกันรวบเอาคนตัวนุ่มเช้าชิดอกแกร่ง แล้วก้มลงบดจูบที่หน้าผากมนที่ชื่นเหงือเล็กน้อยพลางบอกด้วยเสียงทุ้มนุ่ม

“พี่รักซองมินนะ...รักที่สุด”

คำบอกรักที่แสนมั่นคงเรียกให้คนน่ารักที่เริ่มหายเหนื่อยแล้วช้อนตาขึ้นมมอง ความมึนเมาจากไวน์สีแดงนั้นหายไปจนเกือบหมดแล้วที่ผ่านมาเมื่อกี้นี้....แค่อยากอ้อนเอาใจคนรัก

“ผะผมก็รักพี่ฮะ...”

“ต่อไปนี้พี่สัญญาว่า...ถ้าพี่หึง..พี่จะบอกเราทันที เพราะฉะนั้นเตรียมใจไว้ได้เลย...พี่ขี้หึง แล้ววิธีที่พี่จะหายหึงคือ....กอดเรา”

แก้มแดงๆที่แดงระเรื่ออยู่ตลอด(จากรสรักเมื่อครู่) ก็แดงเพิ่มขึ้นมาอีกนิดเมื่อรู้ว่า กอดของพี่คยูน่ะ คงไม่ใช่นอนกอดเฉยแน่นอนล่ะ

O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O:::: O::::O:::: O::::O

มีต่อนะคะ ^^ จิ้ม

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=778782&chapter=8

NC KyuMin *นุ่มนิ่มที่รัก* 3

“...เราผิดเองนะ...ทำให้พี่หมดความอดทน...”

“อื้อ!”

ริมฝีปากหนาจกวาบลงมาจูบกลีบปากสีสวยที่แสนนิ่มคู่นั้น ดวงตาหวานปิดสนิทรับรู้เพียงว่า ตอนนี้ทั้งปากบนและล่างของตนกำลังถูกคยูฮยอนขบเม้มสลับกันไปอย่างร้อนแรงแต่เจือความอ่อนโยนมาให้

มือหนาที่หยุดการจับดึงเนื้อหยุ่น ตอนนี้ก็ค่อยๆเลื่อนขึ้นสูง พร้อมกับเปิดดึงเอาเสื้อนอนตัวนิ่มติดขึ้นไปด้วยจนร่างอวบตกใจจนเผยอริมฝีปากออก แต่ยิ่งเป็นโอกาสให้ลิ้นร้อนกดแทรกเข้าไปเกี่ยวรัดเอาลิ้นเล็กที่นุ่มหยุ่นในน้ำหวานสีใส

“อือ...อืม...” มือเล็กสาวกำกลมเป็นมือโดเรม่อนอีกครั้งเมื่อปากร้อนยังไม่ยอมปล่อยริมฝีปากตนเองให้เป็นอิสระ ลมหายใจที่มีก็ใกล้หมด กลีบปากสวยจึงลองขยับหาโอกาสหายใจ แต่กลายเป็นการโต้ตอบการจูบให้คนตัวโตพอใจขึ้นไปอีก

“อ่าห์....แฮ่กๆ...” เมื่อบดจูบจนพอใจแล้วริมฝีปากหนาก็ยอมปล่อยกลีบปากชมพูที่ตอนนี้แดงจัดเพราะถูกบดจนสีช้ำเคลือบด้วยน้ำสีใส ยิ่งมองก็ยิ่งน่าจูบซ้ำ

“พี่ขอ...ลวนลามเรานะ”

ประโยคนี้เพียงแค่บอกเท่านั้น ไม่ได้ต้องการคำตอบ ในเมื่อมือหนาล้วงเข้าไปในเสื้อตัวนิ่มทั้งสองข้างแล้ว พร้อมกับใบหน้าคมคายที่เลื่อนลงซุกไซ้ซอกคอขาวสลับกับมือหนาที่ถอดเสื้อนอนตัวนิ่มออกไปจนได้

“อ้ะ พี่คยูฮะ...” ซองมินที่ไม่ทันจะเข้าใจการขอลวนลามของคยูฮยอนก็ถูกถอดเสื้อออกไปแล้ว มือเล็กคว้าปลายเสื้อไป ก็ดึงไว้ไม่ยอมให้ร่างสูงขว้างไปอย่างที่ใจต้องการ

“ผะผมอาย...” มือเล็กดึงเสื้อกลับมาปิดผิวนวลด้านบนไว้ ช้อนตาหวานบอกคนด้านบน

...ก็เราอ้วนนี่นา...หุ่นไม่ดีเหมือนใครเขา...

ใจดวงน้อยได้แต่คิดในใจนึกไปถึงหลากหลายคำที่คยูฮยอนเคยบอกเอาไว้ ทั้งมาสคอทล้อรถ ทั้งมีแต่ส่วนโค้งไร้ส่วนเว้า โดยไม่รู้ว่าพี่ชายของเพื่อนสนิทตัวเองคนนี้ติดใจตรงจุดนี้ทั้งนั้นแหละ

“ไม่ต้องอายหรอก...งั้น...พี่ถอดด้วยเลยก็ได้เราจะได้ไม่ต้องอายนะ” ว่าจบคยูฮยอนก็ชันตัวขึ้นถอดเสื้อตัวเองโยนไปมุมนึงของห้องทันที

“ให้พี่นะ...เราจะปล่อยให้พี่อายคนเดียวเหรอ” ซองมินไม่รู้ว่าอย่างนี้มันทำให้เขาอายน้อยลงตรงไหน แต่มือเล็กก็ยอมปล่อยให้คยูฮยอนโยนเสื้อตัวเองไปไกลอยู่ดี

“อื้อ...” เมื่อถอดชิ้นส่วนร่างนุ่มนิ่มได้ดังใจ คยูฮยอนก็กลับมาประกบจูบหวานให้ซองมินอีกครั้ง

ริมฝีปากแดงฉ่ำที่เหมือนจะรับรู้การจูบมาขึ้น เริ่มจูบตอบจนเผลอไผลไม่รู้ตัวว่าอาภรณ์ชิ้นล่างของตัวเองกำลังจะลอยไปอยู่กองเดียวกับเสื้อตัวบนแล้ว

“อืม...ซองมิน...” ปากหนาละจากริมฝีปากนิ่ม แล้วไล่กดจูบที่แก้มนิ่ม ขบเม้มหูเล็ก แล้วมายังซอกคอขาว กดจูบแรงๆจนรอยสีกุหลาบปรากฏอย่างที่เขาอยากเห็นตั้งแต่วันที่ได้จูบแรกจากซองมิน

มือหนาลูบไล้เอวนุ่มที่หยุ่นเด้งรับมือจนต้องใช้สองมือคว้าหมับเข้าให้เต็มมือสองข้าง แล้วค่อยๆเลื่อนขึ้นด้านบน เพื่อไปหาสิ่งที่เขาอยากจะลิ้มรสที่สุด...ยอดอกสีสดประดับอยู่บนอกขาวทั้งสองข้าง ที่ราวกับเรียกร้องให้ริมฝีปากร้อนก้มลงดูดดุน

“อ้ะ...อ้า...พี่คยู อื้อ...” เสียงหวานครางแผ่วเมื่อริมฝีปากเข้าครอบครองข้างหนึ่งพร้อมกับปลายนิ้วหยาบที่บดลง เคล้นคลึงเนินอกอิ่มที่นูนกว่าแผ่นอกชายทั่วไป

“อือ...” ปากบางเม้มแน่นไม่กล้าปล่อยเสียงออกมา มือเล็กทั้งสองข้างยังคงกำไว้ไม่คลายออก

เสียงดูดริมฝีปากเข้ากับยอดอกดังจ้วบจ้าบ เรียกให้แก้มนิ่มที่ระเรื่อไปด้วยสีแดงยิ่งร้อนจัดด้วยความอาย ไม่กล้าลืมตามองร่างสูงที่ขอลวนลามตนเองเลยซักนิด

กายหนาเข้าแทรกระหว่างขาขาวทั้งสองข้าง ปากร้อนที่ยอมผละออกจากยอดอกที่แข็งเป็นไตทั้งสองข้างและเปียกชุ่มไปหมดแล้วนั้น ตาคมก็มองเห็นว่าร่างนิ่มของเขาหลับตาปี๋ มือกำแน่นจนน่าเอ็นดู

“...ซองมิน...กลัวเหรอ...หืม?”

“อะอือ....ฮะ...”

ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเสียงทุ้มก้มลงมากระซิบที่ข้างหู ใบหน้าหวานพยักขึ้นลงระรัวบอก ริมฝีปากที่ขบกัดไม่หยุด ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารักน่าเอ็นดู

“.....” น่ารักชิบ...

โจวคยูฮยอนกำลังโดนน๊อค... เขาอยากจะฟัดๆๆๆ จริงๆเลย ตัวนุ่มนิ่มที่ขาวนวลลื่นมือ ใบหน้าหวานที่ดวงตาคลอหยาดน้ำใส ริมฝีปากแดงฉ่ำที่มาจากการขบกัดของเจ้าตัวบวกกับฝีมือของเขาเอง และท่าทางที่น่าเอ็นดูที่สุด

“ฮึ้ย...ทำไมเราถึงน่ารักอย่างนี้เนี่ย~”

“อ๋า!~~” ร่างสูงหลุดมาดก้มลงฟัดน้องนุ่มนิ่มให้หายหมั่นเขี้ยวจูบปาก มาแก้มซ้ายขวาให้มันถึงใจ คยูฮยอนทั้งกอดจูบลูบคลำ(?)จนซองมินดูผ่อนคลายลงแล้ว ก็ค่อยๆเดินหน้า(?)ต่อด้วยแก่นกลางลำตัวของตนเองเริ่มจะโป่งพองดันออกมาจนร้อนไปหมด

มือหยาบกวาดลูบเนื้อนุ่มจนมันมือ เรียวขาที่ไร้อาภรณ์ปกปิดถูกกดจูบเพียงนิดรอยสีสวยก็ปรากฏขึ้น ปากร้อนไล่เข้าใกล้มายังแก่นกายเล็กที่ร้อนและขยายขนาดขึ้นมาแล้ว ซองมินพยายามหุบขาเข้าชิดปิดบังความน่าอายแต่ก็ติดกายหนา

“อ้าาา!!!”

เสียงหวานครางดังลั่นเมื่อปากร้อนก้มลงเข้าครอบครองแก่นกายเล็กของตน ลิ้นร้อนทั้งดูดดุนจากโคนจรดปลายจนสะโพกอิ่มเด้งรับ

“อะอื้อ...พี่คยู...อ้า~ ผะผม...” ขาเรียวที่พยายามเบียดชิดจิกปลายเท้าลงพื้นเตียงด้วยความเสียวซ่านเมื่อรู้สึกว่าใกล้จะถึงปลายทาง แต่คยูฮยอนกลับหยุดริมฝีปากร้อนที่กำลังปรนเปรอนั้นลงเสีย

“...ซองมินลุกขึ้นหน่อยนะ” มือหนาจับร่างนิ่มที่ไม่มีแรงขัดขืนใดๆให้อยู่ในท่าคลานคว่ำหน้าลง ใบหน้าหวานเหลียวหันมามองคนตัวสูงก็พอดีกับเห็นมือหนาจับเอาก้นนิ่มของตัวเอง

“อ้ะ อื้ออ....” ร่างสูงคุกเค่าชิดมือก้นขาวกลมนิ่ม ตาคมมองด้วยสายตาพราวระยับ แล้วมือใหญ่ก็จับหมับเข้าเต็มๆบีบขยำเต็มมือซ้ำ

“....อึก...นิ่มชิบ...”

เสียงทุ้มเอ่ยกับตัวเองเบาๆด้วยความพอใจ มือหนาแบะเนื้อนิ่มสองข้างออกจากกันแล้วก็ก้มลงส่งปลายลิ้นร้อนไปยังกลีบเนื้อสีสดที่ปิดสนิท

“อ้าาา!!...พะพี่คยู!...อย่า....นะ...ฮะ.อื้อออ...” ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ร่างเล็กไม่เคยสัมผัส ทำให้สะโพกอิ่มเอนหนีปากร้อนที่ส่งปลายลิ้นร้อนเกร็งเข้าแทรกจนเสียววาบในท้องน้อย

“อึก...อื้อ...”

เอวอิ่มบิดไปมาด้วยท่าทางที่ยิ่งทำให้คยูฮยอนอยากจะก้าวข้ามขั้นตอนทั้งหลายไป

“...ซองมิน...มันอาจจะเจ็บนิดนะ” เมื่อลิ้มรสชาติหวานพอแล้ว คยูฮยอนก็กระซิบบอกร่างนิ่มแล้วกดแทรกปลายนิ้วของตนเข้าไปทีละนิด

“อ้ะ อ้า..อื้อๆๆ...”

นิ้วยาวกดลึกเข้าไปช้าๆ เมื่อช่องทางสีหวานเกร็งแน่นก็ช้าลงเพื่อให้ซองมินได้ปรับตัว จนแล้วนิ้วยาวทั้งสามที่ค่อยๆเพิ่มเข้าไปก็กดแทรกจนหมด

“อึก...พี่คยู...มะมัน..อือ...”

เสียงหวานครางในลำคอเมื่อมือหนาเริ่มใส่จังหวะเข้าออกช้าๆ แล้วค่อยเริ่มความเร็วเพิ่มขึ้นเมื่อรู้สึกได้ว่ามีน้ำหล่อลื่นออกมาเป็นตัวช่วย

“อือ...อืมมม...อ้ะ อ้า~~”

เสียงครวญครางที่เปลี่ยนไปกับแรงบีบรัดทำให้คยูฮยอนรู้ว่าปลายนิ้วยาวกดสอดเข้าไปโดนจุดอารมณ์ของร่างนิ่ม จึงเร่งความเร็วขึ้น

“อ้ะ อ้า...พี่คยู อ้ะๆๆ ตะตรงนั้น...มัน...อื้อๆ...”

ปลายนิ้วร้อนกดจุดเดิมซ้ำๆเรียกเสียงหวาน มือเล็กกำผ้าปูสีอ่อนแน่นจนตึง

ทั้งท่าทาง เสียงร้องหวานและช่องทางที่บีบรัดนิ้วเขาแน่นตอนนี้มันทำให้ร่างสูงทนไม่ไหวต่อไปแล้ว มือหนาปล่อยจากกายนิ่มเพื่อปลดอาภรณ์ชิ้นล่างตนเองลง

แท่งร้อนแข็งที่ผงาดขึ้นเต็มที่ ปลายยาวปริ่มน้ำสีขุ่นที่บ่งบอกว่าเกินกว่าจะข่มอารมณ์ให้เก็บไว้ได้อีกแล้ว

“ซองมิน...พี่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ” ร่างสูงยืดตัวไปกดจูบแก้มนิ่ม แล้วกระซิบบอกเสียงแหบพร่า

“อ้ะ! อ้าาา!!...” เสียงหวานร้องลั่น เมื่อปลายแท่งร้อนกดแทรกเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว ฟันขาวขบแน่นทั้งความเจ็บเสียดและความรู้สึกเสียวซ่านที่เจือมา

“อึก...ทนนิดนะ...” คยูฮยอนโน้มตัวลงกดจูบสร้างรอยที่ไหล่ขาวราวปลอบโยน มือหนาส่งลงไปลูบไล้ท่อนร้อนเล็ก ช่วยดึงความเจ็บออกไปให้เหลือเพียงความเสียวซ่านที่เข้าเล่นงานเท่านั้น

สะโพกหนาค่อยๆดึงแก่นกายออกมาทั้งที่ยังส่งเข้าไปไม่สุดเพื่อค่อยๆกดแทรกเข้าไปใหม่อย่างช้าๆ การแทรกกายเข้าไปครั้งใหม่ครั้งนี้ไม่ปล่อยให้สะโพกนิ่มได้เตรียมตัวเช่นเคย

“อึก...อือ...อ้ะๆ...พี่ คะคยู...อื้อๆๆๆๆ”

เมื่อกดเข้าจนสุด ร่างสูงก็ไหวสะโพกเข้าออกเร็วแรงทันที ก้นนิ่มขาวสองข้างเด้งขึ้นลงตามลงแรงกระแทกจนเกิดเสียงดังแน่นๆ ปัปๆ ร่างกายนุ่มนิ่มที่คนจับยิ่งพอใจก็ยิ่งทำให้ไม่อาจห้ามใจได้ส่งแรงกระแทกไม่ได้ขาดจังหวะ

ใบหน้าหวานที่แดงก่ำแทบจะซบลงไปกับผืนฟูกนุ่ม ริมฝีปากแดงช้ำจากการขบกัดเริ่มสั่นเล็กน้อย เมื่อความรู้สึกบางอย่างที่แทรกความเสียวซ่านเจือความเจ็บนั้นเข้ามาในหัวใจดวงเล็ก

“ฮึก....อื้อๆ...ฮืกๆๆ...พะพี่คยู...ฮือออ...”

แผ่นหลังบางดูสั่นไหวกับเสียงครางที่ดูน่าสงสารทำให้คนที่กำลังเหมือนมัวเมาในเนื้อนวล ชะงักแรงกระแทกให้ช้าลง แล้วก้มลงแนบอกแกร่งกับแผ่นหลังนิ่ม

“ฮึก...ฮือๆ...” น้ำตาหยดเล็กไหลป้อกลงแก้มนวล

“อึก...ซองมิน...เป็นอะไรไป หืม? เจ็บเหรอ” มือหนายกขึ้นลูบผมนิ่ม นัยน์ตาคมพยายามดูสีหน้า และสบตาหวานก็เห็นว่าร่างนิ่มกำลังร้องไห้...

“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม เจ็บมากเลยเหรอ หืม?”

ใจดวงแกร่งไหววูบทันทีที่เห็น จนหยุดการกระทำทุกอย่างหมด ถอดท่อนร้อนของตนเองออกทันทีโดยไม่สนความรู้สึกด้านกามารมณ์ แล้วลงมานอนเคียงคนที่กำลังซุกหน้าลงกับหมอนนิ่ม น้ำตาหยาดใสก็ไหลช้าๆเปื้อนแก้ม มือหนาลูบแผ่นหลังบางไปมาอย่างปลอบโยน

“ฮึก...ปะเปล่าฮะ...ฮึก..อึก...ตะแต่มัน...ฮือ...”

แก้มนิ่มที่เปื้อนหยาดน้ำสีใส เปลี่ยนเป็นแดงจัดขึ้นมาราวกับเขินอายอย่างไม่รู้สาเหตุทั้งที่กำลังเหมือนเสียใจอะไรอยู่

“...ผะผม...กลัว..ฮึก...ผม..ฮึกๆ...มองไม่เห็น...อึก...พี่...มัน...ฮึกๆกลัว..”

 “......”

คยูฮยอนกำลังโดนน๊อครอบที่สอง...เพราะท่าทางเมื่อครู่นี้ทำให้ซองมินต้องก้มหน้าลงมองเห็นแต่พื้นเตียง หัวใจดวงโตกำลังเต้นแรงเขาไม่รู้ว่าซองมินคิดกับเขาแบบไหนเมื่อเจ้าตัวพูดน้อยแสนน้อย แต่ตอนนี้เขารับรู้มันได้ว่าซองมินต้องการเขาเหมือนกัน อยากมองเห็นเขา ว่าเป็นตัวเขาที่ทำอะไรๆกันอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่คนอื่น

“...จุ้บ...งั้น...” จูบปลอบที่ริมฝีปากแรงๆหนึ่งครั้งแล้วผละออก ตาคมเป็นประกายวาบวับจ้องมอง

“อ้ะ!!!”

“...ท่านี้ดีกว่าสินะ”

มือหนาพลิกเอาร่างนิ่มหงายขึ้นแล้วตนเองก็เข้าแทรกระหว่างเรียวขาขาวทันที แล้วก็เป็นความคิดที่ดีจริงๆ

คยูฮยอนนอนคร่อมทิ้งน้ำหนักลงบนตัวแน่นแล้วกอดแน่นๆจนเสียงหวานร้องประท้วงเล็กๆ พร้อมกับน้ำตาแห้งไปแล้ว เนื้อนวลนิ่มเต็มไม้เต็มมือถูกฟอนเฟ้นซ้ำไปมาทั่วทั้งตัวจนไม่ต่างกับรอยสีหวานประปรายไปทั่วอย่างที่คนสร้างพอใจไปทุกจุด

“อืมม...” ริมฝีปากร้อนบดจูบหวานให้ พร้อมกับมือหนาที่บดขยี้ยอดเม็ดบัวสีสวย และแก่นกายเล็กที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยขึ้นลง จับเอาเรียวขานวลให้รัดเอวหนาของตนไว้

“พี่ดีใจนะที่เราอยากเห็นพี่...”

เสียงทุ้มเอ่ยบอกข้างหูเล็กที่ทำให้แก้มแดงก่ำเกินจะทนได้ แล้วเสียงหวานก็เอ่ยตอบเบาๆว่า...

“ผมก็ดีใจฮะ...” ไม่อยากจะตีความหมายหรือถามอะไรต่อเพราะแค่นี้คยูฮยอนก็ โคตรจะมีความสุขแล้ว...

คนมีความสุขทางใจแล้วก็เริ่มสานต่อทางกายริมฝีปากหนากดจูบแรงๆอีกหนึ่งครั้งแล้วค่อยๆเอาแก่นกายตนเองไปจ่อไว้ที่ช่องทางสีสด

“อื้อ...อ้ะ..พี่คยู...” มือเล็กผวากอดคล้องคอหนาทันทีเมื่อแท่งร้อนใหญ่กดเข้าแทรกอีกครั้ง และไม่ได้เจ็บเหมือนครั้งแรก

คยูฮยอนยกยิ้มพอใจสุดๆที่น้องนิ่มที่กอดอ้อนเขา...คงรู้สึกดีกว่าท่าเมื่อกี้จริงด้วยซินะ...

“...ซองมิน...ซี้ดดด...”

สะโพกหนาค่อยๆดันเข้าช้าๆกดแทรกช่องทางที่บีบรัดแน่น แล้วเคลื่อนออกช้าๆไม่ต่างกัน สร้างความเสียวซ่านให้ร่างนิ่มจนปลายนิ้วเล็กกดเข้าที่ไหล่กว้างจนแทบเป็นรอย

“อือ...อ้ะ...อ้า..พะพี่...อ๊าๆๆๆๆ” แล้วความเร็วก็เพิ่มขึ้นด้วยความอดทนที่หมดลง ความหอมหวานของซองมินทำให้คยูฮยอนไม่อาจรั้งอะไรไว้ได้อีก จนแท่งร้อนกดแทรกเข้าลึกเร็วและแรง

ร่างนิ่มเคลื่อนไปตามแรงกระแทกสั่นไหวจนเนื้อนิ่มนวล ไหวหยุ่นให้คนที่เคยว่าซองมินเป็นมาสคอทมิชลินจับขยำไม่หยุดมือ ทั้งที่ยังไหวสะโพกเข้าใส่ร่างนิ่มตลอดเวลา

“อื้อ...มะมัน...เสียว...อ้าๆๆๆ..ตะตรง...นั้น...อื้อออ”

ยิ่งปลายแท่งร้อนกดเข้าที่จุดอารมณ์เนื้อตัวนิ่มยิ่งเกร็งกลีบสีสดรัดแท่งร้อนจนแน่น

“ซองมิน...อ่าห์...อึก...” ซองมินยิ่งครางหวานคยูฮยอนก็ยิ่งโหมแรงหนัก ริมฝีปากร้อนก้มลงบดจูบหวานฉ่ำ แวะลงกดสร้างรอยชัดๆที่ซอกคอหอมอีกที

“อึก..พี่ฮะ...ผะผม...อื้ออๆๆ...”

“ใกล้แล้วเหรอ...งั้น...”

“อ้าาา!!!....อ้าๆๆๆ...อื้อๆ” เสียงหวานครางลั่นหนักเมื่อแท่งร้อนเร่งความเร็วเข้ากดที่จุดเร้าอารมณ์จุดเดิมจนเห็นปลายห้วงอารมณ์อยู่ไม่ไกล มือหนาก็คอยรูดรั้งแก่นกายเล็กที่ใกล้ปลดปล่อยเต็มที่ขึ้นลง

“อึก..พร้อมกันนะ ซองมิน...” เมื่อความรู้สึกเสียวซ่านซัดโหมเข้าใส่จนใกล้ถึงปลายทาง สะโพกหนาก็ไหวกระแทกเข้าชิดนวลเนื้อนิ่มเป็นจังหวะหนักๆ

“อ้าๆๆๆ...!!!อ้าาาาาา”

“!!!อืมมมมม...”

แท่งร้อนเล็กปล่อยของเหลวสีอ่อนออกมาด้านนอก เช่นเดียวกับคยูฮยอนที่ส่งแรงสะโพกเข้าหนักหน่วงจนกระตุกฉีดพ่นหยาดหยดสีขุ่นเข้าวาบภายในจนสะโพกนิ่มไหวรับ

“อาห์...แฮ่กๆ...” ร่างนุ่มเหนื่อยอ่อนราวกับวิ่งมานับกิโล แผ่นอกอิ่มไหวขึ้นลงเช่นเดียวกับร่างสูงที่สุขสมอารมณ์อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนทิ้งกายลงทับเนื้อนวลนิ่ม

“...อึก...อืมม...” ริมฝีปากร้อนประทับจูบลงราวกับแย่งอากาศคนเหนื่อยอย่างเอาแต่ใจ ปลายลิ้นหนากวาดต้อนเอาทุกอย่างมารับรส ทุกอย่างที่เป็นของซองมินจนพอใจก็ค่อยๆปล่อยกลีบปากนิ่มให้เป็นอิสระ

ภาพของร่างนิ่มที่เนื้อตัวแดงอมชมพูด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาหวานฉ่ำมองขึ้นสบตาคม ริมฝีปากแดงช้ำถูกกัดจากฟันขบขาวด้วยความเขินอายเล็กน้อย...ทำเอาคยูฮยอนโดนน๊อค รอบที่สาม

“อ้ะ! พี่คยู...”

แล้วก็ทนไม่ไหวก้มลงฟัดๆๆๆน้องนุ่มนิ่มของเขาจนได้ ทั้งกดจูบไปทั่วทั้งกอดแรงๆ

“ฮึ้ยย...รู้มั้ยว่าห้ามไปทำอะไรอย่างนี้กับใคร โดยเฉพาะไอ้ท่ากัดปาก ช้อนตาอ้อนเนี่ย”

“.....”

“รู้มั้ย...” เมื่อไม่ได้คำตอบ หน้าคมก็ก้มลงแนบหน้าผากลงกับตำแหน่งเดียวกันแล้วถามย้ำ

“ฮะ...พี่คยู...” แก้มแดงร้อนขึ้นอีกครั้งพลางเอ่ยตอบ...อย่างน้อยก็รับรู้ได้ถึง..ความหวง จากคนๆนี้

“จุ้บ...เด็กดี...” ร่างสูงแนบริมฝีปากลงบนหน้าผากขาวด้วยความละมุนอ่อนหวาน จนหัวใจดวงน้อยเต้นแรงไปหมด...หัวใจดวงที่มันเต้นแรงดวงนั้นมันกระเด้งไปอยู่ที่คนร่างสูงทั้งดวงตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้...

O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O

อ่านต่อได้ที่นี่ค่ะ ^^

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=778782&chapter=7