มือหนากดปลดกระดุมออกทีละเม็ด...แต่การกระทำนี้ช่างเป็นสิ่งที่คิดผิดจริง....
ผิวขาวสะอาดนวลตา
ค่อยเปิดเผยให้เห็นทีละน้อย ยิ่งกระดุมเปิดออกมากแค่ไหน
ผิวนิ่มที่ขาวผ่องช่างดูเย้ายวนน่าบีบเค้นให้ขึ้นรอยก็ยิ่งดึงดูดคนมองมากขึ้นเท่านั้น
คยูฮยอนสูดลมหายใจเข้าช้าๆอย่างเรียกสติ สะบัดหน้าเรียกสติ มือหนาบีบผ้าขนหนูที่ชุ่มน้ำให้หมาดลง แล้วค่อยๆเช็ดอย่างเบามือไล่ตั้งแต่ใบหน้าหวานมายังช่วงคอ...และแผ่นอก
ยอดอกเม็ดเล็กสีสวยที่ประดับอกทั้งสองข้างช่างล่อตาล่อใจ...คยูฮยอนต้องรีบเบนสายตาหลบภาพที่อาจทำให้เขารั้งตัวเองไว้ไม่อยู่...แต่แล้วก็ดันปรายสายตาไปเห็นริมฝีปากนุ่มฉ่ำที่เขาลิ้มรสแล้วว่าหวานแค่ไหนอยู่ตรงหน้า
ใจแกร่งแกว่งไกว...จนแล้วก็ห้ามใจตนไม่ไหว หน้าคมค่อยๆก้มลงกดจูบหวาน จากเพียงแผ่วเบาเป็นค่อยๆหนักขึ้น ความร้อนจากภายในยิ่งช่วยส่งความร้อนเร้าให้จูบ เสียงครางเครือจากในลำคอดังหวานออกมา ริมฝีปากร้อนบดจูบกดหนักแล้วค่อยๆไล่มาที่ใบหูบางขบเม้มอย่างลุ่มหลง มือกร้านกวาดเค้นทั่วตัวนวลไล่ลงไปที่สะโพกบางที่นุ่มนิ่ม
“อะ..อือ...” คนป่วยที่สลึมสลือร้องออกมาเบาๆ ยิ่งทำให้คนฟังได้ใจ เรียวปากหนาเลื่อนลงไปที่ซอกคอหวานหอม ทั้งใช้จมูกหนาสูดดมสลับกับขบเม้มจนขึ้นรอยสีกุหลาบประปรายไปทั่ว
“อ้ะ..อือ..พะพี่..คยู...” ซองมินปรือปรอยสายตาขึ้นอย่างลำบากกับสติที่มีเพียงน้อยนิดขึ้นมองหาร่างสูง
“ซองมิน...อืม...ซองมินของพี่” ปากหนาที่ยังคงไม่ผละไปไหนเอ่ยเสียงทุ้มตอบออกมาเพ้อๆ
“อ้ะ !!” ร่างบางปล่อยเสียงหวานออกมาอีกครั้งเมื่อริมฝีปากร้อนเข้าครอบครองยอดอกสีสดที่เย้ายวนใจ ดูดดุนจนยอดแข็งขึ้นสู้ปากหนาที่ย้ายไปอีกข้างแต่ก็ไม่ปล่อยให้ว่าง มือหนายกขึ้นบีบเค้นจนพอใจจึงได้ผละออกมา
“ซองมิน...อืม...” คยูฮยอนชันตัวขึ้นไปกดจูบอีกครั้ง พลางใช้มือหนาถอดอาภรณ์ของซองมินออกจนหมด เนื้อตัวนุ่มมือที่เปิดเผยทำให้คยูฮยอนเกินทนไหวถอดรั้งเสื้อผ้าตนเองออกจนหมดเช่นกันแล้วไล่กดจูบจากหน้าผากมน ปลายหางตาที่ยังมีคราบน้ำตาจางๆ แก้มนุ่ม ยังริมฝีปากฉ่ำที่วนเวียนนานกว่าจุดไหน ริมฝีปากบางที่แดงช้ำจากฤทธิ์ไข้และเพราะการบดจูบเนิ่นนานยิ่งที่ให้ดูน่าขบเม้ม ปลายลิ้นหนาส่งเข้ากวาดต้อนน้ำเชื่อมอุ่นหวานภายในจนหมด แล้วผละมาขบเม้มที่หูบางเพียงเผ่าเบาดั่งอยากจะรับรู้ถึงทุกส่วน ไล่มาที่ซอกคอหอมที่น่าหลงไหลนั่น ขบเม้มเพิ่มรอยกุหลาบจากที่มีบ้างแล้วให้เพิ่มขึ้นจนทั่ว
“อืม...อะไร...อ้ะ..”
ซองมินที่รู้สึกตัวเป็นระยะพยายามลืมตามองแต่ก็เหมือนไม่มีกำลังและสติพอ รู้สึกถึงเพียงความเสียงซ่านที่เกิดขึ้น ปลดปล่อยเสียงหวานร้องคลอเป็นจังหวะ
“อือ...อ้ะ..อ้าาา” เมื่อวนเวียนจนทั่วแผ่นหน้าอกขาวบางที่เคลื่อนที่ขึ้นลงจากแรงหายใจ ส่วนอ่อนไหวของซองมินก็ถูกครอบครองด้วยเรียวปากร้อนจน ท่อนเนื้อเล็กสีสวยชันแข็ง ปลายลิ้นร้อนโลมเลียจากบนลงล่างไม่ปล่อยให้ร่างบางได้พักหายใจ
“อ้ะ อ้ะ..พี่..คยู...อืม...”
เรียวขาบางยกชิดเข้าหากันแต่ติดกายหนาที่กั้นกลางไว้ด้วยความเสียวซ่านที่ขึ้นจากช่องท้อง มือบางปัดป่ายหาที่จับไม่ถูก บางครั้งก็ยกขึ้นดันร่างหนาให้ออกห่างแต่แรงที่น้อยนิดไม่ส่งผลถึงเลย คยูฮยอนส่งท่อนร้อนเล็กเข้าลึกภายในปากหนาของตนสลับกับดูดดึงความหวานจากน้ำสีขาวขุ่นที่เริ่มซึมออกมาจากส่วนปลาย ขยับขึ้นลงรูดรั้งเอามวลเคลื่อนในท้องน้อยให้ดันออกมา
เมื่อเห็นว่าซองมินใกล้จะถึงจุดหมายคยูฮยอนก็ยิ่งใส่ความเร็วการขยับปากและมือหนาจนสุดท้ายเสียงหวานก็ร้องครางดังให้ได้ยิน
“อ้ะอ้าาาาาา...อ่าห์ๆ” ซองมินหอบหนัก หายใจไม่ทันกับความรู้สึกที่ซาบซ่านไปทั่วท้องน้อยครั้งแรก ทำได้แค่นอนหอบหมดแรงปรือสายตามองร่างสูงที่ชันตัวขึ้นเช็ดเอาหยาดหยดสีขาวที่เปื้อนไหลออกข้างปากแลบลิ้นเลียจนหมด
“...แฮ่กๆ..พี่..คยู..ฮะ.....”
“อ่ะอืม...ม...” เจ้าของชื่อไม่ตอบเสียงหวานที่เรียกแต่กลับก้มลงกดจูบหวานอีกครั้งอย่างติดใจ
คยูฮยอนดันสะโพกบางให้ยกขึ้นสูงเผยให้เห็นช่องทางสีสดที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัส เรียวปากหนาร้อนไล่จูบจากต้นขาด้านในทั้งสองข้างจนไปใกล้กลีบเนื้อสีสดที่ช่างเย้ายวน เชื้อชวนให้ลิ้มลอง ปลายลิ้นหนาแลบเลีย กดแทรกเข้าช่องทางอุ่นร้อนเพื่อเปิดทางเตรียมพร้อมให้กับสิ่งที่ใหญ่กว่า
“อ้ะๆ..อะ ..พี่..คยู..อย่าอ้ะ...อย่านะ...” เสียงหวานที่เปล่งออกมาอย่างยากลำบากนั้นดูเขินอายแต่ก็ขัดขืนไม่ได้ ซองมินที่รุ่มร้อนไปหมดทั้งตัว จากพิษไข้และแรงอารมณ์ที่อีกคนสร้างขึ้นให้
มือหนากดแทรกเข้าไปแทนเรียวลิ้น จนปากทางอุ่นร้อนนั่นกระตุกเกร็งแน่นอย่างไม่เคย คยูฮยอนสกัดกั้นอารมณ์ที่คอยสั่งให้เขากระแทกแก่นกายเข้าไปเดี๋ยวนี้แทน เพราะแรงตอดรัดแน่นที่รัดนิ้วหนาของเขาอยู่ ปลายของสองนิ้วเคลื่อนที่เข้าออกอย่างช้าๆ แต่กลับควานหาจุดสัมผัสที่เรียกให้ร่างบางกระตุกกายเกร็ง
“อ้ะอ๊ะ~~” ร่างบางบิดกายหนีเมื่อมือหนากดลงแรงที่จุดจุดหนึ่ง ปากหยักยกยิ้มพอใจ ถอนนิ้วหนาที่ชุ่มน้ำใสออก แล้ว มาขยับแก่นกายที่พองแข็งของตนเอง เตรียมพร้อม
ปลายแท่งร้อนกดจ่อเข้าที่ช่องทางสีแดงฉ่ำ ทีละนิด
“!! อ้ะ..จะเจ็บ..อือ..ไม่..ฮึก...อ้า..เอา” เรียวปากบางร้องบอกพลางสะบัดหน้าขึ้นเจ็บเกร็งไปทั่วร่างกาย
กลีบสีสวยที่เกร็งแน่นแม้มือหนาจะเตรียมให้บ้างแล้วแต่ขนาดที่ต่างกันก็ทำให้ช่องทางนั้นเริ่มฉีกขาด จนเลือดสีสดไหลออกเปรอะผ้าปูที่นอน แต่คนที่อยู่ด้านบนหรือจะรู้
“ซองมิน~~...ซองมินครับ~” เสียงทุ้มเรียกร่างบางใต้ร่างเพ้อๆ เหมือนคนเมาความหวานความหอมที่กระจายไปทั่ว พลางโน้มหน้าคมลงไปกดจูบหวาน ส่งลิ้นหนาเข้าตวัดลิ้นเล็กที่เริ่มตอบโต้บ้างไล่มาที่ติ่งไตสีสวยทั้งสองข้างขบเม้มดูดดึงความหวานให้ร่างบางเกร็งน้อยลง
“จะเจ็บ...ฮึก...อ้ะ อ้ะ...” มือบางคว้าต้นแขนหนาราวกับหาที่พึ่งยามเจ็บ แต่คนที่เป็นพิษไข้มีสติเพียงกึ่งเดียวรู้เพียงแค่ว่า คนตรงหน้าคือคนที่เขารัก อยากให้เขาปกป้อง...
คยูฮยอนตัดสินใจกดแทรกแก่นกายของตนเข้าไปรวดเดียวเมื่อเห็นว่าซองมินดูทรมาน
“!!! อ้าาาาา” ร่างบางผวากอดคยูฮยอนแน่น น้ำตาหยดใสไหลออกที่หางตาจากความเจ็บปวด
“อ่าห์....” เสียงทุ้มครางอย่างพอใจ ช่องทางอุ่นร้อนรัดแน่นท่อนแกร่งยาวของเขาจนหมด
สะโพกหนาค่อยๆเคลื่อนเข้าออกช้าๆ ในช่วงแรกซองมินกระตุกเกร็งสะโพกด้วยความเจ็บ ใบหน้าหวานดูทรมาน แต่สักพักก็ค่อยๆผ่อนคลายลง
“อ้า อ้ะ อ้ะ อ้ะ....” เสียงหวานครางคลอเสียงสะโพกกดแทรกดังเป็นจังหวะ พอจะทำให้ร่างหนารู้ได้ว่าซองมินไม่ได้เจ็บแล้ว คยูฮยอนยกมือหนาขึ้นลูบคลำปรนเปรอแก่นกายเล็กที่ขยายพองอีกครั้ง
คยูฮยอนเคลื่อนสะโพกหนาเร็วขึ้นเร่งความเร็วเข้าใส่ เสียงกระทบดัง ฟึ่บๆ มือหนารั้งสะโพกมนไว้แน่นแล้วระรัวกระแทกแก่นกายตนเข้าใส่
“อ้ะอ้ะ อ้ะ อ้าาา..พะ พี่...อ้า” เสียงหวานเรียกเอื้อมมือขึ้นหากายหนาที่ก้มลงมาก็กดจูบหวานให้เป็นรางวัลแม้จะยังระรัวแก่นกายตนไม่หยุด
“อืม...ซองมิน..อ่าห์” กลีบสีสดรัดรวบแน่นรอบแก่นกายหนา ยิ่งทำให้คยูฮยอนกดแท่งร้อนลึกเข้า มือหนายกเรียวขาบางขึ้นสูงแล้วจงใจกดปลายท่อนแข็งเข้าที่จุดกระสันอย่างแรง
“ !!! อ้าาาา” สะโพกบางเกร็งรับแน่นหนักจนปลายแท่งเล็กสีสวยปริ่มน้ำเป็นรอบที่สอง มือหนาก็ช่วยบดคลึงไม่ว่าง อีกข้างก็ลูบไล้เนื้อตัวขาวผ่องอย่างหลงไหล
เสียงหวานคลอเสียงทุ้มที่คลอรับกัน ภายในห้องที่อากาศเย็นแต่ร่างทั้งสองกลับร้อนรุ่ม เหงื่อเม็ดเล็กผุดพราย อกบางเคลื่อนที่ขึ้นลงจากแรงหายใจ
“อ้า..อ้ะ..อ้ะ” เสียงหวานราวร้องบอกเมื่อใกล้ถึงปลายทาง ช่องทางสีสดตอดรัดแน่นเป็นจังหวะจนคยูฮยอนรู้ว่าซองมินกำลังจะถึงปลายทางในไม่ช้า กายแกร่งกดลึกส่งแรงหนักหน่วงให้ถึงจุดพร้อมกัน
ฟึ่บๆ สะโพกหนาเคลื่อนออกห่าง ดึงท่อนร้อนออกจนเกือบสุดแล้วส่งแรงกระแทกเข้าไปใหม่ซ้ำๆที่จุดเดิมจนกายบางบิดเกร็ง เสียงหวานร้องรับ
“อ้า อ้า อ้าาาา” แก่นกายเล็กปลดปล่อยหยาดน้ำสีขุ่นออกเปื้อนแผ่นท้องบาง พร้อมกับท่อนร้อนแข็งกระตุกฉีดพ่นน้ำรักเข้าเต็มช่องทางนุ่มจนล้นออกด้านนอกปะปนมากับเลือดสีสด
“...อ่าห์...” คยูฮยอนส่งตนเองถึงปลายทางตามซองมินร้องครางในลำคออย่างพอใจ
“ซองมิน~”
“อือ..อืมมมม”
เรียวปากหนากดจูบหวานนาน นานด้วยความอิ่มใจ หลงใหลร่างสวยตรงหน้ามากมายเหลือเกิน หัวใจของเขาเต้นแรงมากจริงๆ เต้นระเร็วไม่หยุดตลอดการกระทำที่สร้างความร้อนไม่หยุด
