ริมฝีปากร้อนของคยูฮยอนประทับลงที่กลีบปากบางอย่างแนบสนิท
อย่างที่มั่นใจว่าไม่มีส่วนไหนที่เขาไม่ได้สัมผัส
ริมฝีปากหนาไล่จูบจากริมฝีปากบนขบเม้มเพียงภายนอกไล่มาที่มุมปากทั้งสองข้าง
และวนเวียนที่ริมฝีปากล่างเม้มแรงอย่างที่ไม่รุกล้ำเข้าไปด้านในเลยแม้แต่นิด
ซองมินเผยอริมฝีปากออกเล็กน้อยให้คนรักได้ซอกซอนเข้าแสดงความเป็นเจ้าของด้านใน
ปลายลิ้นร้อนสอดเข้าเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างอ่อนหวานไม่รุนแรง ลิ้นร้อนดูดดึงรั้งเอาลมหายใจของร่างอวบไปจนหมด
“อือ...อืม”
เสียงหวานครางออกมาจากลำคอร้องบอกร่างสูง มือบางกำที่คอเสื้อชุดสีเขียวเข้มแน่น
จนสุดท้ายคยูฮยอนก็ยอมปล่อยให้ร่างนิ่มได้เสียที
“ครั้งนี้...ไม่ว่าจะมีอะไรขัดขึ้นมาอีก
ผมก็จะไม่มีทางหยุดเด็ดขาด” เสียงทุ้มที่เอ่ยบอกอย่างหมายมาด กับดวงตาคมที่แน่วแน่
“...ซองมิน..ได้มั้ย...”
แล้วคำถามที่ดูอ่อนโยนเอ่ยออกมา
แม้ว่าจะหมายมั่นแล้วไม่ว่ายังไงความรู้สึกของคนที่รักก็ต้องมาก่อน
ใบหน้าหวานที่แดงระเรื่อ
ไม่ยอมสบสายตา
แต่กลับตอบคำถามด้วยการพยักหน้าขึ้นลงเร็วๆพร้อมกับยกแขนขาวทั้งสองข้างขึ้นกอดร่างสูง
“ถ้าเป็นคยู...ฉันยอมหมดทุกอย่างเลย”
คำตอบที่แสนน่ารักน่าเอ็นดูยิ่งทำให้ใจดวงแกร่งเต็มตื้น
อยากจะเป็นเจ้าของอย่างแท้จริงแล้วเก็บไว้ไม่ให้ใครแตะต้องได้
ริมฝีปากร้อนบดจูบแผ่วเบาลงบนกลีบปากแดงอีกครั้งอย่างนุ่มนวล
แต่มือหนาหยาบกลับเริ่มระรานกระโปรงตัวยาวสีเขียวอ่อนที่มีผ้าสีขาวรองด้านในอีกชั้น
ปลายนิ้วกร้านที่ลูบไล้เข้าด้านในสัมผัสกับเรียวขาขาวทำเอาเจ้าของถึงกับสะดุ้งตื่นจากรสจูบหวานๆ
“อ้ะ...”
เสียงหวานร้องหลงได้เพียงนิดก็เปลี่ยนเป็นครางหวานเมื่อหน้าคมก้มลงสูดดมความหวานและสร้างรอยรักที่ซอกคอหอมจนทั่ว
มือหนาละจากด้านในกระโปรงมาเป็นดึงปมเชือกของตัวเสื้อด้านบนที่เป็นสีชมพูเข้มแทน
เนื้อตัวขาวผ่องที่เขาเคยเห็นมาแล้วค่อยเป็นเผยให้เห็นจนเต็มตาในครั้งนี้
“อ้ะ
อ้า!” ลิ้นร้อนที่เข้าครอบครองยอดอกสีหวานเรียกเสียงครางได้ทันที
มือหนาสลับกันบีบเค้นจนฐานอกเริ่มขึ้นรอยแดงตาม มือบางปัดป่อยด้วยความเสียงซ่าน
เรียวขาที่หดชิดเข้าหากัน
“คะ
คยู อื้อ!” ฟันคมกัดลงเบาๆที่ยอดไตที่แข็งสู้ จนอกบางแอ่นเข้าหา มืออีกข้างค่อยปลดเอาเสื้อตัวบางให้หลุดออกไป
แล้วละลงเลิกกระโปรงด้านล้างขึ้น
มือหนากร้านลูบไล้สัมผัสเรียวขาจากด้านล่างค่อยๆไล่ขึ้นด้านบน
ปากร้อนประทับจูบไปทั่วอย่างถนอม ใจดวงน้อยเต้นระรัวอย่างตื่นเต้น
คยูฮยอนละขึ้นมาถอดเสื้อสีเข้มของตนออกเหลือไว้เพียงชิ้นล่าง
แล้วกลับมาปลดเอาเสื้อผ้าออกจากายนวลจนหมด ซองมินอายจนต้องหดตัวเข้าหากัน
“ฉันอายอ่ะคยู”
หน้าหวานที่แดงก่ำบอกไปทั้งๆที่หลับตาปี๋จนคนมองยิ้มให้กับความน่ารัก
“ไม่ต้องอายหรอก
เรารักกันนะ คนรักกันเขาไม่อายกันหรอกนะ”
คนใสซื่อฟังแล้วก็เชื่อพยักหน้ารับแล้วหายใจเข้าลึกๆ
“คนดี
จากนี้เป็นของจริงนะ” ซองมินกัดริมฝีปากล่างฉับ แต่ดวงหน้าหวานก็พยักหน้ารับ
แต่แล้วก็ต้องหลับตาปี๋อีกครั้งเมื่อมือหนาไล้ไปที่แก่นกายเล็กของตัวเอง
“อ้ะ
อ้า..” เสียงหวานร้องรับเมื่อมือหนาขยับแก่นกายเล็กของตน
อีกข้างก็เค้นบีบสะโพกขาวที่เต็มไม้เต็มมืออย่างเมามัน
ปากหนาโน้มมาประกบอีกครั้ง
แล้วไล่ประทับจูบจากแก้มนวลซอกคอบางมายังอกอิ่ม ที่แวะขบเม้มยอดอกสองข้าง
สร้างรอยรักแดงจัดด้วยฟันคมที่ยอดอกข้างซ้ายขบเม้มแรงๆหลายครั้ง
จนเสียงหวานร้องลั่น
“อ้าา..คยู”
มือบางกำหมอนที่ตนหนุนอยู่แน่น ร่างสูงที่เพียรเร่งเร้าอารมณ์ให้กายขาวไม่ได้เลิก
ปากหนาไล่ต่อลงจากแผ่นอกมาที่หน้าท้องบางที่นุ่มนิ่ม
คยูฮยอนอมยิ้มหื่นเล็กๆแล้วใช้เพียงริมฝีปากเม้มแรงๆที่เนื้อหยุ่นๆอย่างหยอกเหย้า
“อ้ะอื้อ
คยูอ่ะ”
“หึหึ...”
คยูฮยอนหัวเราะให้กับสายตาหวานที่ปรือปรอยด้วยแรงอารมณ์แต่กลับตะหวัดมามองอย่างงอนๆที่ชายหนุ่มเหมือนล้อเรื่อง
เนื้อนุ่มที่หน้าท้อง
ปากหนาบดจูบคล้ายขอโทษเบาแล้วละลงมาที่แก่นกายสีหวาน
แล้วส่งปากหนาเข้าครอบครอง
“อ้ะ
อื้อออ”
เรียวปากบางที่เม้มแน่นกลั้นเสียงครางของตนที่ร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อ
ปลายลิ้นร้อนตะหวัดขึ้นลง ดูดเม้มที่ส่วยปลายจนเอวบางสั่นสะท้าน
“อ้าา..คยู
อึก”
เสียงหวานร้องพร่าเมื่อปากร้อนปรนเปรอให้จนถึงฝั่งฝัน
มือบางยื่นมาดันปากหนาออกห่าง ทั้งที่เสียงหวานก็ยังส่งเสียงครางไม่ได้หยุด
แต่แรงดันเพียงน้อยนิดก็ไม่ทำให้ร่างแกร่งผละออกไปได้
จนสุดท้ายแก่นกายสีหวานก็ปลดปล่อยออกมา
“แฮ่กๆ...คยู...อื้อ...”
ร่างขาวที่เริ่มแดงขึ้นตามอารมณ์และแรงบีบเค้นของมือหนาหอบหายใจด้วยความเหนื่อยจากการปลดปล่อยครั้งแรก
แต่แล้วก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อปลายนิ้วร้อนไล้ต่ำลงไปยังจุดช่องทางสีสด
“อ้ะ!!!” เรียวขาบางพยายามดึงชิดเข้าหากันแต่ทำไม่ได้เมื่อคยูฮยอนเปลี่ยนจากปลายนิ้วเป็นก้มลงส่งลิ้นร้อนเลียช่องทางที่ขมิบถี่รัวแทน
“อ้าาา
คะคยู อื้ออออ มัน...มะมัน...สะเสียว” เรียวขาบางสั่นระริกเมื่อ
ส่วนนั้นสัมผัสถึงความชื้นจากปลายลิ้นหยาบที่เลียจนชุ่มไปทั่ว
ทั้งยังเกร็งส่งเข้าไปสัมผัสด้านใน
คยูฮยอนอยากมั่นใจว่าซองมินจะไม่เจ็บกับครั้งแรกของพวกเขา
เขาไม่อยากให้ใจดวงน้อยต้องรู้สึกไม่ดีและเสียใจกลัว
และอีกอย่างเด็กน้อยไร้เดียงสาของเขาคงกลัวแน่ในครั้งต่อไปหากว่าครั้งแรกเจ็บเกินทนไหว
เมื่อร่างหนาแน่ใจแล้วว่าช่องทางสีสดเริ่มอ่อนนุ่มลงบ้างแล้ว
มือหนาก็ส่งปลายนิ้วร้อนเข้าไปทีละนิ้วช้าๆอย่างอ่อนโยน
“อ้ะ..อึ้ก...คยู..”
มือบางคว้าหาร่างหนาเหมือนอยากให้กอดให้แน่นขึ้น
คยูฮยอนที่รับรู้ก้มลงกดจูบปลอบเบาที่ขอบตาใสคล้ายจะมีหยาดน้ำตาหยดเล็กๆเกาะ
ใบหน้าหวานที่ดูทรมานจากแรงอารมณ์เจือความกลัวนั่นยิ่งดูน่าดึงดูดเข้าหา
เมื่อสร้างความคุ้นชินทีละนิดๆจนกลีบสีสดรับนิ้วทั้งสามได้แล้ว
มือหนาก็เริ่มเคลื่อนที่เข้าออก
จากช้าๆและค่อยเป็นเร็วขึ้นอย่างเป็นจังหวะไม่รุนแรง
“อึ้ก...อือ...”
เสียงหวานที่ดูผ่อนคลายลงทำให้คยูฮยอนพอใจส่งปลายนิ้วเข้าออกอย่างหยามใจขึ้น
ปลายนิ้วหนากดเข้ายังจุดภายในด้วยแรงส่งเป็นจังหวะกดเข้าโดนจุดกระสัน
เรียกเสียงหวานครางรับลั่น
“อ้าา...คะคยู
อย่า อ้า...อย่ากด...อื้อ...ตรงนั้น”
คนซื่อบอกคามความรู้สึกเมื่อความเสียงซ่านเข้าเล่นงาน
ขาเรียวบิดเกร็งจะหนีแต่ก็ทำไมได้
ร่างสูงที่ใช้ความอดทนมามากจนถึงตอนนี้ได้ทั้งหมดด้วยความรักและอยากถนอมร่างนิ่มนี้ทั้งสิ้น
แก่นกายแกร่งที่ร้อนจนอึดอัดไปหมด เรียกร้องอยากจะปลดปล่อยจนทนไม่ไหว
ยิ่งช่องทางนั้นบีบรัดนิ้วหนาของตน ความอดทนที่มีก็หมดลง
“ซองมิน...ฉันไม่ไหวแล้ว”
เสียงทุ้มพร่ากระซิบบอกข้างหูบาง เมื่อถอดนิ้วหนาออกแล้วแทนที่ด้วยแก่นกายหนาของตน
“!!!
อ้าาาา...อึ้ก..เจ็บ”
เสียงหวานหวีดร้องลั่นอย่างตกใจเมื่อแท่งร้อนใหญ่บุกเข้าช่องทางสีหวานของตนอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวแทนที่นิ้วหนา
น้ำตาหยาดใสหยดเล็กไหลออกมาด้วยความเจ็บจากขนาดที่แตกต่างกัน
“อือ...ซองมิน...”
เสียงทุ้มครางในลำคอพร่า คยูฮยอนที่ส่งแท่งร้อนเข้าไปในช่องทางสีหวานแค่ส่วนปลายได้แค่ครึ่ง
แล้วแช่นิ่งไม่กล้าขยับด้วยความคับแน่นและกลัวว่าร่างอวบจะเจ็บ
และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ซองมินเกร็งไปทั้งตัวด้วยความเจ็บ
หน้าคมผละขึ้นมองใบหน้าหวานที่เบ้ไปด้วยความเจ็บปวด
ริมฝีปากบางถูกขบกัด น้ำตาหยาดใสเล็กๆที่หางตา เห็นอย่างนี้แล้วก็รีบก้มลงจูบปลอบ
“อาห์...ไหวมั้ย
เจ็บใช่มั้ยหืม?” เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน
ทำเอาเด็กดีคนเก่งที่กัดฟันสู้ความเจ็บแทบจะปล่อยโฮ
“ฮึก..ฮือๆ..เจ็บอ่า..คยู...ฮึก..”
มือบางที่เกาะไหล่หนาไม่ปล่อยเปลี่ยนมาเป็นกอดแน่นขึ้น ใบหน้าหวานซุกไปกับอกหนาอย่างอ้อนๆ
พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความเจ็บ จนคยูฮยอนเกิดนึกสงสารอยากจะหยุด
มือหนายกขึ้นแนบใบหน้าหวานอย่างปลอบโยน ทั้งยังต้องสกัดกลั้นอารมณ์ตนเองไว้
“อึก...จะให้ผมหยุดมั้ย”
คำถามที่เจือความอ่อนโยนมากมายพร้อมกับ ทำให้ซองมินส่ายหน้าจนผมกระจาย
“มะ
ไม่เอาหรอก...ฉันทนได้..ฮึก...ฉันรู้ว่าคยูไม่ทำให้ฉันเจ็บ..ใช่มั้ย” ตาหวานช้อนบอกใสๆจนคยูฮยอนที่รักแสนรักยิ่งทนไม่ไหว
ก้มลงบดจูบหวานเป็นรางวัล
“ผมรักซองมิน...รัก”
คำที่คนนิ่งๆไม่ค่อยจะเอ่ยออกมาทำให้ร่างอวบยิ้มหวานให้ทั้งน้ำตา
“ฉันก็รักคยูที่สุดเลย”
ร่างอวบเป็นฝ่ายโน้มหน้าคมลงมากดจูบหวานบ้าง คยูฮยอนยิ้มรับกับรสจูบ
ลิ้นเรียวที่ส่งเข้าหาลิ้นเล็กที่เริ่มรู้จักการโต้ตอบเกี่ยวกระหวัดกันส่งเข้าหา
มือหนาเลื่อนลงไปที่แผ่นอกบางลูบเล่นเคล้นคลึงยอดอกเรียกเสียงหวานครางผ่านลำคอทั้งยังไม่ผละจูบออก
“อ้ะ..อ้ะ..อ้าๆๆ”
สะโพกหนาเริ่มเคลื่อนเข้าออกอย่างช้าๆทีละนิด
ซองมินกัดกลีบปากล่างอย่างที่ต้องกลั้นเสียงเมื่อความเสียวซ่านเริ่มเข้ามาแทนความเจ็บ
แท่งร้อนหนาที่กดแทรกผนังนิ่มด้านใน
ดันเข้าออกตามความยาวจนเกือบสุดแล้วสอดข้าไปใหม่จากช้าๆเป็นจังหวะเร็วขึ้น
เร็วขึ้น
“อื้อ....อ้า
อื้อๆ” เมื่อเห็นว่าซองมินดูเหมือนไม่เจ็บแล้ว สะโพกหนาก็เริ่มเร่งความเร็วขึ้น
“อ่าห์...อา”
เสียงทุ้มครางในลำคออย่างพอใจขณะส่งสะโพกหนาของตนเข้ากระแทกแรงขึ้นจนเกิดเสียง
มือหนาช้อนเอาเรียวขาบางไว้ที่ไหล่หนา แล้วคุกเข่าลงกรอมสะโพกขาวที่ยกให้เชิดขึ้น
จัดองศาการสอดใส่ให้ลึกขึ้น แท่งร้อนกดเข้าลึกกระแทกจุดกระสันภายในจนเสียงหวานร้องหลง
“อ้า!!!
คยู อื้อ...อ้าๆๆๆ”
ซองมินที่ถูกแท่งร้อนกดกระแทกที่จุดรวมสัมผัสบีบเกร็งไปทั่วทั้งร่าง
ปลายเท้าเรียวชี้ขึ้นตามท่าทางที่เป็นเกร็งจนถึงปลายนิ้ว
“อือๆ อื้อ...”
เรียวปากที่เม้มกลั้นเสียงจนเป็นเส้นตรงในช่วงแรก
เปลี่ยนเป็นอ้าออกร้องครางเสียงหวานไม่หยุด
เมื่อสะโพกหนาส่งแรกกระแทกหนักในบ้างครั้งจนสะโพกอวบลอยขึ้นตามแรงส่ง
ใบหน้าเรียวหวาน
และแผ่นอกบางที่มีเหงื่อเม็ดเล็กเกาะพราว รอยรักสีกุหลาบจางๆที่เขาเพิ่งทำ
ยิ่งส่งให้ความสวยของซองมินเพิ่มขึ้นไม่หยุด รัก...เขารักคนๆนี้มากจริงๆ...
“อาห์...ซองมิน
อืม”
ริมฝีปากร้อนก้มลงกดจูบที่แผ่นอกและยอดอกสีหวาน
มือหนาก็ช่วยขยับแท่งร้อนเล็กที่ชูชันอีกครั้งให้ได้ปลดปล่อย
แต่ร่างบางมีหรือจะทนไหวเมื่อถูกปรนเปรอหลายทางพร้อมๆกัน
“อ้ะ
อ้า...คยู...อึ้กๆ...”
ช่องทางเล็กบีบรัดแท่งร้อนหนาเมื่อใกล้จะถึงปลายทาง
ยิ่งช่วยกระตุ้นให้คยูฮยอนทนไม่ไหวกดแท่งร้อนของตนเข้ากระแทกแรงๆช่วยพากันส่งถึงปลายทาง
มือหนาขยับแก่นกายเล็กเร็วๆจนปลดปล่อยหยาดหยดสีขาวขุ่น
ร่างบางที่ถึงปลายทางพร้อมๆกับที่คยูฮยอนส่งแก่นกายเข้าฉีดพ่นน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าภายในจนอุ่นวาบ
“อ้าาาา!!!!!!”
“อืมมมม...อ่าห์”
สองเสียงครางประสานกันเมื่อถึงปลายทางพร้อมกันด้วยความเร้าร้อนแต่แฝงด้วยความอ่อนหวานนุ่มนวล
คยูฮยอนที่ยกยิ้มหวานเอ็นดูคนเก่งที่ครั้งแรกก็ทำได้ดี
“เก่งมากครับคนดี”
จูบหวานๆมอบให้อีกครั้งเป็นรางวัล
คยูฮยอนค่อยๆขยับถอดแก่นกายของตนออกจากช่องทางรักอย่างเบาที่สุด
แต่ซองมินก็เม้มปากแน่นอย่างไม่รู้ว่ามาจากความเจ็บหรือความเสียวซ่านกันแน่
กลับไปอ่านต่อ ค่ะ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=755193&chapter=30
