NC Special Trip with น้องนุ่มนิ่ม
คำบอกรักไม่น่ารักเท่ากลีบปากเล็กๆที่ยื่นมากดจูบที่ริมฝีปากหนา
ความหยุ่นนิ่มที่เพียงครู่เดียวก็ผละออก เพราะแทบจะนับครั้งได้กับการเป็นฝ่ายจูบคนรักก่อนเนี่ย
ตาหวานที่น้ำตาเริ่มแห้งไปแล้วช้อนมองคนรัก
“ฮึก...รัก..อย่า..อึก...อย่ารักคนอื่น...ฮือ...นะฮะ”
กลีบปากสีชมพูเป็นฝ่ายยื่นไปจูบอีกครั้ง
แต่คราวนี้กลับไม่ผละไปเหมือนครั้งแรก
กลีบปากนุ่มนิ่มกลับบดลงเบาๆแล้วขบเม้มริมฝีปากร้อนที่ยังนิ่งอยู่อย่างตามใจ
ทั้งที่หัวใจดวงตัวกำลังพองตัวอย่างมีความสุขทีละน้อย
ไม่เพียงเท่านั้น
ร่างนิ่มที่เนื้อตัวตอนนี้ดูเหมือนจะนิ่มไปกว่าเดิมจากแรงแอลกอฮอล์กลับค่อยๆขยับขึ้นไปนั่งบนตักหนาให้ใกล้มากขึ้น
แถมด้วยมือเล็กสองข้างยกขึ้นคล้องคอหนาพร้อมสอดปลายนิ้วเข้าไปที่กลุ่มผมดำ
“อือ...”
แม้ว่าริมฝีปากสีสวยจะเป็นฝ่ายเริ่มต้น แต่ก็เริ่มอยู่แค่ภายนอก
ลิ้นร้อนที่อดรนทนไม่ไหวก็เป็นฝ่ายสอดเข้าไปลิ้มชิมรสหวานนุ่มที่แสนจะติดใจนั้น
คยูฮยอนผละออกมาให้ซองมินได้หายใจ
แต่เพียงครู่เดียว ริมฝีปากสีชมพูก็ยื่นมากดจูบแสนน่ารักซ้ำอีกครั้ง
จุ้บ จุ้บ จุ้บ
“พี่...ฮึก...ไม่โกรธ..อึก
นะฮะ...นะฮะ...”
เมื่อคนที่ยังเมาๆอยู่รู้ว่าการอ้อนด้วยริมฝีปากและการกอดได้ผล
ก็ทำซ้ำให้ตัวเองแน่ใจ ว่าจะไม่เห็นคนตัวใหญ่เสียงดังใส่อีก
“อือออ...”
ริมฝีปากร้อนฉกลงบดจูบคนตัวนิ่มอีกครั้งให้หายหมั่นเขี้ยวกับความน่ารักที่เพิ่มการอ้อนเข้ามาเต็มสตรีม
ร่างเล็กนิ่มที่เบียดเข้าแนบทุกส่วนให้ติดชิดกับกายแกร่งของเขา
เสียงหัวใจที่เต้มแรงของทั้งสองคนไม่สามารถแยกออกได้ว่าเป็นของใคร
ความนุ่มนิ่มที่ส่งตรงถึงที่
มีหรือที่จะปฏิเสธได้
มือหนาค่อยๆสอดเข้าไปด้านในเสื้อตัวนิ่มก็สัมผัสเข้ากับเนื้อนุ่มอุ่นที่จับเพียงนิดก็อยากจะขยำให้แรงขึ้น
“ฮึก...พะพี่คยู....อืมมมม”
กลีบปากที่ยังไม่ผละออกมาเป็นจังหวะเพื่อปรับองศาให้ได้แนบสนิทชิดขึ้นและเป็นการเปิดจังหวะให้ซองมินได้หอบอากาศหายใจ
ปลดลป่อยเสียงครางหวานออกมาเมื่อ มือหนาเริ่มไล้ขึ้นสูไปยังจุดสีสวย
ปลายนิ้วแม่มือบดสะกิดเพียงนิดก็เปลี่ยนจากความนุ่มนิ่มเป็นแข็งสู้จนต้องลงแรงเพิ่มเพื่อบดเค้น
เรียกเสียงครางที่ลอดออกมาได้ง่ายๆ
“อึก อื้อออ...”
เมื่อรู้สึกว่าร่างกายกำลังโดนรุกราน ร่างนุ่มนิ่มก็ยิ่งเบียดเข้าหาที่พึ่งพิง
ความนุ่มละมุนที่มาพร้อมกับกลิ่นน้ำนมหอมๆอย่างเป็นธรรมชาติของซองมินที่วันนี้เจอกลิ่นไวน์
เหมือนกับเป็นการสร้างรสสัมผัสใหม่ให้คยูฮยอนค้นหาเพิ่ม
“พี่คยูฮะ...อือ...ถะถอดเสื้อ...นะฮะ”
คนน่ารักที่จะขี้อายพูดเบาๆแสนเบาด้วยแก้มแดงๆกับดวงตาที่หวานฉ่ำจากความมึนเมาและรอยคราบน้ำตาอ้อนบอกเบาๆพลางจับปลายเสื้อตัวหนาของคยูฮยอนไว้
ฟึ่บ
คนหลงเมีย
รักเมียมีหรือจะให้ขอซ้ำสองทำตามอย่างว่าง่าย
แล้วก็ได้รางวัลเป็นร่างนุ่มนิ่มผิวขาวน้ำนมที่สอดแขนเข้ามากอดแน่น
เนื้อนวลที่แนบสนิทเข้ามาไร้อาภรณ์ใดๆขวางกั้น
ไม่รู้ว่าคนตัวนิ่มเหวี่ยงเสื้อตัวเองออกไปตอนไหน
“อึก...พี่คยู...กะกอดผมนะฮะ..ฮึก...นะฮะ...”
.....คยูฮยอนล่ะอยากจะระเบิดตัวเองเป็นป๊อปคอร์น
ให้ตายเหอะ!!!
แค่นี้ก็ทั้งรักทั้งหลงจะตายอยู่แล้ว
เจอน้องนุ่มนิ่มของเขาอ้อนมาแบบนี้...
“ฮึ่ย!...แล้วอย่าหาว่าพี่ไม่เบามือกับเรานะ”
ฟุ่บ
ร่างแกร่งที่ปล่อยให้คนน่ารักนั่งบนตักออดอ้อนบดบียดจนแก่นกลายลำตัวร้อนแทบไหม้มานาน
จัดการดันร่างนิ่มที่ดูเหมือนจะนิ่มขึ้นเมื่อเจอแอลกอฮอล์ลงพื้นเตียงกว้าง
“อื้ออออ...”
ริมฝีปากร้อนก้มลงบดแทรกหาความหวานอีกครั้ง
ลิ้นร้อนสอดเข้าความหวาน
มีความนิ่มหยุ่นของลิ้นเล็กที่เกี่ยวพัดรัดกันจนแทบเป็นเนื้อเดียว
มือหนาลูบไล้
ฟอนเฟ้นสัมผัสที่ว่าเมื่อไหร่ก็ติดใจเสมอ หุ่นที่อวบอัดเต็มไม้เต็มมือ สะโพกผายที่รับกับเอวที่คอดกว่าอยู่เล็กน้อย
เนื้อก้นนิ่มที่เขาขยำอย่างไม่ต้องกลัวว่าเจ้าของจะว่า
เพราะแค่ลงแรงเพียงนิดเสียงหวานก็ครางรับทันที
ลิ้นหนาที่ผละออกจากความนุ่มชื้นมาหาจุดสีสดที่ไม่ได้นุ่มนิ่มเหมือนจุดอื่น
แต่ยิ่งแข็งขึ้นเมื่อลิ้นร้อนฉกลงดูดดุนรับรส กับมือหนาที่ยังบีบเค้นเนื้ออกแน่น
“อื้อออ พะพี่คยู~”
เจ้าของชื่อที่เริ่มอดทนกับความนิ่มต่อไปไม่ไหว
ยังคงเดินหน้าต่อไป
ใบหน้าคมที่แวะสร้างรอยสีกลีบกุหลาบให้กระจายไปทั่วเนื้อตัวสีน้ำนม ไล่ลงมาจนถึงแก่นเล็กสีสวยที่ตอนนี้บ่งบอกว่ามีอารมณ์ไม่ต่างกัน
มือหนาค่อยลูบทีละนิด
เรียกเสียงหวานเจือความอ้อนให้เพิ่มแรงตามคำขอ
“อึก...อื้อออ...อืม...”
เรียวขาขาวพยายามยกชิดเข้าหากันด้วยความเสียวซ่าน
เมื่อเรียวลิ้นร้อนไล้เลียจากแก่นเล็กกลางลำตัวลงไปยังช่องทางสีหวานที่ตอนนี้ร้อนและแกร่งแน่น
“!
อื้อออออ”
ปลายลิ้นร้อนเกร็งแข็งสอดเข้าเบิกทางให้ขยายออกเตรียมตัวรับสิ่งที่ใหญ่โตสลับกับปลายนิ้วหนาที่สอดเข้าลึกจนสะโพกอวบยกขึ้นด้วยความเสียงซ่าน
ท่วงท่าที่ทำให้คยูฮยอนหมดความอดทนลงในที่สุด
“อึก...ซองมินพี่ทนไม่ไหวแล้ว”
“อืออ..พี่คยู...เข้ามา..อึก...ซิฮะ...”
ติ้ง....เสียงเครื่องทำความร้อนถึงขีดสูงสุด
“!!!
อ้าาาาา...พี่คยู...อึก”
มือหนาสองข้างจับข้อเท้าเล็กยกขึ้นสูงแล้วแทรกแท่งร้อนของตนเข้ายังช่องทางที่เตรียมพร้อมแล้วรวดเดียว
ร่างสูงสั่นเล็กน้อยด้วยความอดทนที่มีไม่อาจทนได้อีกต่อไป
“อึก...ซองมิน...”
ทั้งท่าทางที่แสนจะเย้ายวนเซ็กซี่ไม่เหลือคราบคนน่ารักขี้อายเลยซักนิด
กับคำพูดที่ไม่แม้แต่จะคิดว่าจะได้ยินจากคนรักแสนน่าเอ็นดูคนนี้ คยูฮยอนก็ไม่คิดสิ่งอื่นใดแล้ว
ความอุ่นร้อนและแรงบีบรัดเป็นสิ่งที่คยูฮยอนกำลังรู้สึกได้ตอนนี้
แท่งร้อนที่พองตึงจนเจ็บถูกช่องทางเล็กแคบรัดแน่นจนแทบขยับไม่ได้
“อ่าห์...”
“อือ...อืออ...อึก...อ้ะ
อ้าๆๆๆ”
การเคลื่อนไหวที่ช้าในคราแรกแต่กลับค่อยเพิ่มความเร็วทีละนิดตามแรงรัดที่คลายออก
มือหนาปล่อยข้อเท้าเล็กที่ลอยค้างแล้วก้มลงยันตัวเองกับพื้นเตียงแทนเพื่อที่จะได้ไหวสะโพกแกร่งได้สะดวก
ฟึ่บ ฟึ่บๆ
“อ้ะๆๆ...อื้อ..อื้อ...อ้ะ”
เสียงไหวสะโพกกระแทกดังขึ้นเป็นจังหวะรับกับเสียงครางหวานจากคนน่ารักที่ยกแขนขึ้นคล้องคนหนาไว้
ใบหน้าคมที่ก้มลงบดจูบให้คนน่ารัก
ที่แค่เขาเห็นสีหน้าแสนหวานนั้นกำลังดื่มด่ำกับรสรักที่เขามอบให้ก็ยิ่งอยากจะสอดใส่เข้าไปแรงๆให้ได้เห็นสีหน้าที่เข้าใกล้ปลายทางทีละนิด
“อึก...พะพี่คยู..อ้าๆ...”
“หืม...อ่าห์...ว่าไง...”
“ผะผม...ฮื้อ...อื้อๆตะตรงนั้น...”
ซองมินที่เหมือนจะบอกอะไรออกมาแต่ไม่ทันจะได้บอก
แท่งร้อนที่ส่งแรงกระแทกเข้ามาไม่หยุดก็กระแทกโดนจุดที่ทำให้เสียงหวานร้องบอกขึ้นมา
มุมปากหนายกยิ้มพอใจ แล้วใส่แรงส่งสะโพกเข้ากดย้ำๆให้เสียงหวานครางตอบ
“อ้ะๆอ้าา...ฮื้ออ..อ้าาา...ผมจะ...อื้อ..จะ”
“จะเสร็จแล้วเหรอ”
ฝ่ามือหนาที่กำลังเพลิดเพลินกับเนื้อนุ่ม ทั้งเนินอกเล็ก และแก้มก้นนุ่มๆเปลี่ยนกลับมาจับสะโพกผายมั่นแล้วส่งแรงกระแทกถี่ให้ถึงปลายทางพร้อมกับคนรัก
“อื้อๆๆ...อื้อออออออ”
“อึก...อ่าห์...อื้ออออ”
แรงกระแทกที่ส่งเข้ามาเน้นๆเพียงสองครั้ง
แก่นกายเล็กก็ฉีดพ่นน้ำนมสีขาวออกมาเลอะหน้าท้องนุ่ม
สะโพกแกร่งที่ยังไม่หยุดแรงส่งกระแทกต่ออีกเพียงไม่นานก็ปลดปล่อยน้ำข้นๆสีขุ่นเข้าเต็มช่องทางเล็กที่ซองมินรู้สึกอุ่นวูบในท้อง
เสียงหอบเบาๆดังขึ้นแทบที่เสียงครางหวานๆ
เรียกให้คยูฮยอนที่ถอดแก่นกายออกมาแล้วทอดกายนอนเคียงข้างกันรวบเอาคนตัวนุ่มเช้าชิดอกแกร่ง
แล้วก้มลงบดจูบที่หน้าผากมนที่ชื่นเหงือเล็กน้อยพลางบอกด้วยเสียงทุ้มนุ่ม
“พี่รักซองมินนะ...รักที่สุด”
คำบอกรักที่แสนมั่นคงเรียกให้คนน่ารักที่เริ่มหายเหนื่อยแล้วช้อนตาขึ้นมมอง
ความมึนเมาจากไวน์สีแดงนั้นหายไปจนเกือบหมดแล้วที่ผ่านมาเมื่อกี้นี้....แค่อยากอ้อนเอาใจคนรัก
“ผะผมก็รักพี่ฮะ...”
“ต่อไปนี้พี่สัญญาว่า...ถ้าพี่หึง..พี่จะบอกเราทันที
เพราะฉะนั้นเตรียมใจไว้ได้เลย...พี่ขี้หึง แล้ววิธีที่พี่จะหายหึงคือ....กอดเรา”
แก้มแดงๆที่แดงระเรื่ออยู่ตลอด(จากรสรักเมื่อครู่)
ก็แดงเพิ่มขึ้นมาอีกนิดเมื่อรู้ว่า กอดของพี่คยูน่ะ คงไม่ใช่นอนกอดเฉยแน่นอนล่ะ
O::::
O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O::::O:::: O:::: O::::O:::: O::::O
มีต่อนะคะ ^^ จิ้ม
