วันพุธที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555

*FL* NC Wonhyuk :Chatper 20 ไม่เป็นไรนะ

“...เป็นของผมจะได้มั้ย...”

คำขอที่คนฟังต้องยิ้มรับทั้งน้ำตาด้วยความอบอุ่นใจ ฮยอกแจพยักหน้าบอกเบาๆด้วยน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาหนักอีกครั้ง ปากหนาไล่จูบซับน้ำใสจากหางตาจนถึงแก้มนิ่มที่เปียกชุ่ม และริมฝีปากเรียว

“อืออ...” ปากร้อนแนบหนักลง มือหนานาบที่ท้ายทอยเล็กออกแรงกดเล็กน้อยให้เรียวปากยิ่งสนิทขึ้น เพื่อสอนลิ้นร้อนเข้ากวาดต้อนน้ำหวานจากกลีบปากบางที่แสนหลงใหล

มือหนาอีกข้างลูบไล้ร่างบางอย่างอ่อนเบาไปทั่ว เลิกเสื้อตัวบางขึ้นในขณะที่เรียวปากยังไม่ผละออก แต่เมื่อเลิกขึ้นได้เพียงช่วงหน้าท้องบางขาว มือเล็กก็รีบจับมือหนาของซีวอนอย่างสั่นๆ พร้อมกับแววตาที่ดูหวาดกลัวขึ้นมาอีกครั้ง

“ฮยอกแจ...”

“ฮึก...รอย..พวกนั้น...อึก..มัน” ฮยอกแจยังคงกำมือแกร่งแน่นแล้วบอกเสียงอ้อมแอ้มคลอสะอื้น

“นี่ผมเองนะ...ผมไม่ทำร้ายคุณ...ไม่มีรอยอะไรทั้งนั้น เพราะผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนี่นา”

“...ฮยอกแจ...ต่อจากนี้ไปบนตัวคุณจะมีแต่ผมเท่านั้นที่เป็นเจ้าของ...ทุกที่...ทุกส่วน...เป็นของผมทั้งหมด” ตอนแรกเอ่ยด้วยท่าทีเล่นทีจริง แต่ก็ทันใดก็ปรับเป็นจริงจัง เสียงทุ้มเอ่ยพลางค่อยเลิกเสื้อตัวบางออกแล้วแนบริมฝีปากตนลงไปทุกส่วน ค่อยกดจูบสลับกับบอกเสียงทุ้ม ทุกที่ที่เคลื่อนผ่านว่าเป็นเพียงของเขาเท่านั้น

รอยสีกุหลาบมากมายประปรายทั่วไปหมดหน้าท้องบาง จนไม่รู้ว่ารอยไหนเป็นรอยที่ไอชั่วพวกนั้นมันทำไว้ มือหนาปลดเสื้อตัวบางออกจนเห็นตุ่มไตสีหวานที่เคยลิ้มลองว่าหวานแค่ไหนมาแล้ว อยากจะก้มลงดูดดันอย่างรุนแรงให้มันถึงใจ แต่รู้ว่าหากทำเช่นนั้น ก็ไม่ต่างกับคนที่ไร้รัก....

.....เพราะตอนนี้ฮยอกแจเข้ามาอยู่จนเต็มหัวใจของเขาไปหมดแล้ว

“อื้ออออ....” เรียวปากบางเม้มแน่นกลั้นเสียงร้องไว้ เมื่อปากร้อนก้มลงสัมผัสยอดอกตนเอง ลิ้นร้อนสัมผัสแผ่วเบาแล้วค่อยๆดูดดันอย่างรุนแรงขึ้นอย่างห้ามใจตนเองไม่ไหวแล้ว มือหนาอีกข้างเคล้นคลึงยอดอกสีหวานไม่ต่างกัน จนฮยอกแจเสียวซ่านไปทั้งกาย

“ฮยอกแจ....” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นเมื่อผละออกจากตุ่มไตแล้ว กดจูบที่ริมฝีปากร้อนอีกครั้งไล่ลงมายังซอกคอหอมขบเม้มจนขึ้นรอยไปทั่ว แต่มือหนากลับกำลังถอดอาภารณ์ที่เหลือบนร่างกายออกทั้งของตนและของร่างบาง

แก่นกายสีหวานแข็งขืนขึ้นเพราะถูกโลมเล้าจากร่างหนา ซึ่งไม่ต่างกันกับแท่งร้อนหนาที่พองตัวขึ้นจนฮยอกแจที่เห็นก็ต้องเบือนหน้าหนีด้วยความอาย

“อ้ะ!!!..ซีวอน อย่านะ” เสียงหวานร้องห้ามเมื่อใบหน้าคมก้มลงเพื่อใช้ลิ้นร้อนของตนสัมผัสที่แก่นกายเล็ก

“อ้ะ อ้าาาา...” มือบางกำผ้าแน่น เมื่อปากร้อนครอบเข้าไปแล้วรูดขึ้นลงจนเสียวซ่านเกินทน ปลายลิ้นร้อนดูดดุนจนร่างบางบิดงอ ปลายลิ้นหนารูดขึ้นลงจากปลายลงไปด้านล่างจนทั่ว ขบเม้มแรงๆที่ส่วนบนจนฮยอกแจต้องเด้งสะโพกเข้าหา

“อ้ะ..อ้ะๆๆอ้าาาาา”

“แฮ่กๆ....อ่ะอื้อ!!!” และสุดท้ายก็ปลดปล่อยออกมาเป็นหยดหยาดสีขาว เรียวปากหวานหอบหายใจได้ไม่นานก็ต้องร้องหวานครางอีกครั้งเมื่อ ซีวอนทนแทบไม่ไหวแล้ว ภาพตรงหน้าเกินกว่าตนจะทนได้

มือหนาที่ยังมีคราบรักของฮยอกแจติดอยู่ เลื่อนลงไปที่ช่องทางสีอ่อนนุ่มทางเข้าสีหวานขมิบเกร็งอยู่ตรงหน้าเขากดนิ้วหนานิ้วแรกค่อยๆแทรกเข้าไปอย่างเบาๆ

“อ้ะ!!...ซะ ซีวอน...” ร่างบางผวาขึ้นกอดร่างหนาเมื่อนิ้วแรกเข้าไปได้

“ฮยอกแจ...ไม่ต้องกลัวนะ..ผมอยากเตรียมให้พร้อมก่อนนะ” เสียงทุ้มกระซิบพร่าด้วยแรงอารมณ์ข้างหูบาง ขณะที่นิ้วหนาเคลื่อนออกมาเพื่อเพิ่มนิ้วที่สองเข้าไป กดแทรกช่องทางหวานที่ขมิบเกร็งไม่เลิก นิ้วหนาขยับเข้าออกสองสามครั้งจึงเพิ่มนิ้วสุดท้ายเข้าไป

“อ้ะ...อ้าาาา” เสียงหวานครางเรียกความพอใจ นิ้วหนาสามนิ้วที่เคลื่อนที่เข้าออกจนมีน้ำใสๆไหลคลอให้เคลื่อนเข้าออกง่ายขึ้น นิ้วหนาเคลื่อนที่เข้าออกเพื่อควานหาจุดสำคัญจนเจอ

“อ้าาาา..อย่านะ..ตรงนั้น...อ้าๆๆๆ” เมื่อได้ยินเสียงหวานบอก ซีวอนก็ผุดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ปลายนิ้วร้อนกดย้ำจุดเดิมซ้ำๆจนได้ยินเสียงหวานครางไม่หยุดก็ยิ่งเหมือนตัวเร่งให้ ร่างหนาอดรนทนต่อไปไม่ไหวเมื่อช่องทางภายในบีบรัดเขาจนแน่น จึงปลดนิ้วทั้งสามออก แล้วแยกขาบางทั้งสองข้างให้กว้างยิ่งขึ้น เพื่อที่ตนเองจะได้แทรกกายเข้าชิด

แท่งพองร้อนที่แข็งขืนเกินทนไหวกดจ่อไปที่ช่องทางที่ถูกเตรียมไว้พร้อมแล้ว

“ฮยอกแจ...เป็นของผมคนเดียวนะ เชื่อผม...ผม....” ซีวอนเหมือนกำลังจะเอ่ยอะไรต่อ แต่อยู่ดีๆความรู้สึกผิดกับเบื้องหลังความรักที่ตนสร้างเอาไว้ก็ผุดขึ้นมาในใจ

“ฮยอก...เชื่อคุณ” ฮยอกแจมองเข้าไปที่นัยน์ตาแกร่งที่มีแววเสียใจเล็กน้อยเกิดขึ้น มือบางยกขึ้นโอบกายแกร่งด้านบน

“ฮยอกแจ....” ซีวอนที่เห็นแววตาที่เปี่ยมไปด้วยหัวใจรักของฮยอกแจก็เต็มตื้นไปทั้งใจ

มือหนากอบกุมมือบางไว้แน่นราวกับส่งแรงใจให้ ปากหนากดจูบที่เรียวปากร้อนแล้วค่อยๆดันแก่นกายตนเข้าไป ช่องทางเล็กแคบที่ขมิบเกร็งจนแท่งร้อนที่พองโตรู้สึกแน่นคับไปหมด

“อ่าาา...” เสียงทุ้มครางออกมาอย่างพอใจเมื่อสุดท้ายแท่งร้อนของตนก็เข้าไปได้จนหมด ซีวอนรอให้คนที่ตอนนี้กัดเรียวปากของตนเองแน่นได้ผ่อนคลายลง ปากหนาก้มลงกดจูบที่หางตาของฮยอกแจเมื่อเห็นว่ามีน้ำใสไหลออกมาเล็กน้อย จากความเจ็บในการสอดแทรก มือหนาบีบคลำที่สะโพกบางให้ได้ผ่อนคลายลง

“...ซี้ดด”

“อ่ะ..อ้ะ อ้ะ..อ้า” ร่างบางเริ่มเคลื่อนไปตามจังหวะที่แท่งร้อนเคลื่อนเข้าออกจากที่ค่อยๆดึงออกมาจนเกือบสุดแล้วสอดเขากลับอย่างนุ่มนวลเป็นค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นทีละน้อย

“อ้าาาๆ..ซี..วะวอน..อ้ะๆๆๆ” ฮยอกแจกำผ้าปูที่นอนสีเบสแน่น มือบางพยายามยึดไว้ไม่ให้ร่างตนเคลื่อนไปตามแรงกระแทกของซีวอนที่ไม่เร็วแต่แรงหนัก ในแต่ละครั้ง

“อึก...อึก...อึก...อย่า..มะมัน..อ้า...แรงไป...อ่าห์” มือบางเปลี่ยนมาจับที่ต้นแขนหนาที่ใช้ค้ำลงบนเตียงนุ่มของซีวอนแทน คนฟังได้ยินก็ยิ้มพอใจอย่างอ่อนโยน แต่ไม่ได้เบาแรงลงเลย

แท่งร้อนยาวเคลื่อนหายเข้าไปภายในช่องทางร้อนแล้วถูกดึงออกจนเกือบสุดอีกครั้งเพื่อส่งแรงกระแทกที่แรงกว่าเข้าไปใหม่ จนร่างบางไหวตาม

“อ้าาาา...”

“ฮยอกแจ...ซี้ด..แน่นจริงๆ” เสียงทุ้มครางรับเสียงหวานที่ยังดังออกมาเรียกความพอใจให้คนฟังตลอด มือหนาเปลี่ยนจากจับขยำที่สะโพกแน่นมาเป็นลูบไล้ไปที่ยอดอกทั้งสองข้างแทน บีบเค้นขึ้นจนยอดสีสดแดงจัด คนมองทนไม่ไหวก้มลงดุดดุนอีกครั้ง มือหนาอีกข้างเลื่อนลงมาจับไปที่แก่นกายเล็ก มือหนารูดขึ้นลงตรงกับจังหวะที่กระแทกกระทั้นร่างตนเข้าไป

“อ้าาาา..แฮ่กๆ...อ้ะๆๆๆๆ” เสียงหวานครางลั่นเมื่อร่างกายของตนถูกปรนเปรอทั้งสามทางจนแทบทนไม่ไหว เสียวซ่านจนกายบางบิดไปมา ช่องทางสีหวานยิ่งขมิบรัดแน่นจนร่างสูงยิ่งเสียวซ่าน

“อ้ะ..พอ..แล้ว..ซีวอน..อ้าาาา” ร่างบางที่ทนไม่ไหวจนต้องร้องห้าม แต่คนฟังที่กำลังเพลิดเพลินกับร่างกายแสนหอมหวาน ยอมเพียงผละริมฝีปากร้อนของตนออกจากยอดอกหวานแต่ซุกซอกคอขาวหอมแทน ที่ตอนนี้เริ่มประรอยรักจางๆทั่วไปหมด

“อ้ะ!!! อ้ะ..อย่านะ...อ้า..ตรงนั้น...อ่ะ..มัน...อ้าาาๆๆๆๆๆ” ฮยอกแจร้องห้ามหนักอีกคราเมื่อแท่งร้อนของซีวอนจงใจกดลงตรงจุดนั้นในผนังร้อนภายในอย่างแรงซ้ำๆหลายครั้ง
..
..

“.....แฮ่กๆๆ” ซีวอนมองภาพแผ่นอกบางที่ขยับขึ้นลงจากการเหนื่อยอ่อนของฮยอกแจอย่างพอใจไม่น้อยที่เขาปล่อยให้ได้พักหายใจบ้าง แต่ก็ก้มลงไปแย่งคนเอาอากาศเข้าปอดอีกจนได้

“อื้อ...อืม....”

“ฮยอกแจ...คุณขาวสะอาดไปหมดเลย....” เสียงเข้มเอ่ยอย่างแผ่วบางข้างหูบางที่เปลี่ยนเป็นสีแดงจากแรงอารมณ์ แล้วขบเม้มติ่งหูเบาๆไล่ไปอย่างนุ่มนวล
“ซีวอน....อืม....” ตาหวานฉ่ำลืมขึ้นสบแล้วก็ได้รับของขวัญเป็นจูบแสนหวานกลับมา
.
“อึก..อื้อๆๆ...อ้าๆ...ฉัน...ซีวอน...อ้า..ฉัน...”  เหงื่อเม็ดลงผุดขึ้นประปราย เมื่อกายบางไม่ได้หยุดจากการเคลื่อนไหวเลย ยังคงถูกสอดแทรกกระแทกกายเข้ามา ฮยอกแจร้องบอกเสียงหวานให้ร่างหนาได้รู้เมื่อรู้สึกว่าใกล้จะทนไม่ไหวเต็มที

“อืม...ใกล้แล้วซินะ” ซีอวนก้มลงมอบจูบร้อนแรงอีกครั้งแล้วจับเรียวบางทั้งสองข้างให้กระชับรอบเอวแกร่งส่งแรงเคลื่อนสะโพกเข้าออก สอดแทรกแท่งร้อนให้ถึงปลายทางพร้อมกับมือหนาที่ลูบไล้บดคลึงแก่นกายเล็กตลอด

“อ้ะๆๆๆ....อ้าาาาาา” เสียงหวานครางลั่นเมื่อแก่นกายของตนได้ปลดปล่อยยออกมา หนำซ้ำยังรู้สึกร้อนวูบภายในเมื่อแท่งร้อนหนาฉีดพ่นของเหลวสีขุ่นขาวเข้าไปจนมีบางส่วนดันล้นออกด้านนอก

“แฮ่กๆๆๆ......”

“อ่าห์...ฮยอกแจ...อืมมม.......” ร่างสูงทาบทับร่างกายตนลงบนแผ่นกายบางที่หอบหายใจโดยที่ยังไม่ถอดถอนส่วนนั้นออกมา แล้วกดจูบหวานยาวนาน ใจสองดวงเต้นแรงดังประสานกันในอกด้วยความเต็มตื้น

“อื้อ.....อืมมม...” เรียวลิ้นเล็กเกี่ยวตอบปลายลิ้นร้อนที่สอดเข้ามาอีกครั้ง จูบหวานฉ่ำอยู่นาน จนร่างสูงยอมผละออกมา นัยน์ตาคมสบนัยน์ตาหวานเนิ่นานคลอเสียงเข้มที่เอ่ยคำมั่นขึ้น

“ฮยอกแจ...ตอนนี้คุณเป็นของผม...คุณเป็นของผมคนเดียวแล้วนะ...คุณไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว...”

“...อืม...ฉันจะเป็นของซีวอนคนเดียว...ฮึก...ฉันรักซีวอน...ฮึก....ฉันรักซีวอน....นะ” ดวงตาหวานคลอหน่วยด้วยน้ำตาอีกครั้งเมื่อได้ฟังคำมั่นนั้น พร่ำบอกคำรักให้เจ้าของหัวใจได้รู้ มือหนาซับน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาแล้วเอ่ยต่อด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ปรากฏให้คนร่างบางได้เห็น

“อืม...ผมรู้...ไม่ต้องร้องนะคนดี...เก็บน้ำตาไว้ใช้คืนนี้ต่อดีกว่านะ” ว่าจบฮยอกแจก็รู้สึกได้ว่าส่วนของร่างหนาที่ยังค้างอยู่ในร่างกายตนเริ่มขยายตัวขึ้นอีกครั้ง

!!! อ้ะ...อะ.ไร..อ่ะ..ซะ ซีวอน...ดะ...เดี๋ยวซิ....อืม...อื้มมมม...อือ....”

ไม่รอให้ได้เอ่ยอะไรต่อ ร่างหนาก็เริ่มบทรักครั้งที่สอง โดยไม่สนใจเสียงห้ามของร่างบางเลย และดูท่าว่าคืนนี้จนรุ่งเช้าจะเหมือนที่เจ้าของเสียงทุ้มเคยบอกไว้จริงว่า “ ถ้าทำจริงๆตอนนี้ผมคงยังไม่หลุดออกจากตัวคุณหรอก”


_.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._.Flip Love._.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._


กลับไปที่หน้าฟิคค่ะ ^^

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น